“พี่ใหญ่ขา...น้องหนูกลัวตก”
นิรดาจับเชือกม้าไว้แน่นหนา เมื่อเขาอุ้มร่างบอบบางของภรรยาสาวขึ้นไปบนหลังม้าตัวสวย ตามที่เคยสัญญาเอาไว้ว่าจะพาเธอมาหัดขี่
“ไม่ต้องกลัวจ้ะ พี่จะคอยดูให้”
อภินันท์บีบมือให้คำมั่นสัญญาพร้อมทั้งยิ้มอบอุ่นให้ภรรยาเพื่อคลายความกังวลของเธอ
นิรดาหัดขี่ม้าตามที่เขาสอนให้จนในที่สุดเธอก็เพลิดเพลินและลืมเลือนความหวาดกลัวไป
“พี่ใหญ่ขา...น้องหนูเก่งไหมคะ”
นิรดาขี่ม้าวนไปมาใกล้ๆ กับร่างสูงของสามี
“เก่ง น้องหนูของพี่เก่งอยู่แล้ว” อภินันท์ตอบยิ้มๆ ยกนิ้วให้เธอ
“เราไปเที่ยวน้ำตกกันไหม พี่จะพาไปเที่ยว อยากไปดูบ้านด้วย” อภิรักษ์ชวนภรรยาสาวไปที่น้ำตกท้ายไร่ เขาขึ้นมานั่งซ้อนไปด้านหลังเพื่อทำหน้าที่ควบขับขี่ม้า
นิรดาเอนหลังพิงกับร่างสูงที่แสนอบอุ่นของสามี ความรู้สึกมีความสุขและปลอดภัยเต็มไปทั่วหัวใจดวงน้อยๆ ของเธอ
อภินันท์ก้มลงมองใบหน้าสวยหวานของภรรยาสาวยิ้มๆ
“คิดอะไรอ
