พิษรักร้ายนายมาเฟีย

-5-ปะทะ

-5-

ปะทะ

ลูคัสไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เคทจึงต้องจำใจเลื่อนเก้าอี้นั่งลงข้างๆ ลูคัส เธอมองมีอาด้วยแววตาโกรธเคืองที่มาทำลายบรรยากาศระหว่างเธอกับลูคัส

"เดี๋ยวเคทสั่งอาหารให้นะคะ ร้านนี้อูนิเขาดังมากเลยค่ะ" เคทพูดจาเอาอกเอาใจลูคัสโดยไม่ได้สนใจมีอากับริซซี่ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเลย เช่นเดียวกับที่มีอาเองก็ไม่ได้สนใจพวกเขา

มีอาไม่ได้กล่าวทักทายและสนใจการมาเยือนของลูคัสและเคทเลยแม้แต่น้อย เธอสั่งอาหารตามปกติทำราวกับพวกเขาไม่มีตัวตนเหมือนกัน

สามสิบนาทีผ่านไป

บรรยากาศภายในโต๊ะเต็มไปด้วยความอึดอัดไม่มีใครพูดอะไรออกมานอกจากเคทที่ยังคงชวนลูคัสคุยทั้งๆ ที่เขาเองก็ไม่เคยตอบกลับเธอเลยแม้แต่คำเดียว

"ขออนุญาตเสิร์ฟอาหารครับ" พนักงานสองคนเดินถือถาดอาหารมาเสิร์ฟทำให้บรรยากาศภายในโต๊ะดูผ่อนคลายลงเล็กน้อย

"มาเจ้มีนถ่ายรูปให้"

"ไม่เอาไม่ถ่ายรีบๆ กินกันเถอะ" ริซซี่รีบปฏิเสธทันควัน หากไปกินกันปกติตามประสาพี่น้องเธอคงขอร้องให้มีอาถ่ายรูปให้ แต่ในสถานการณ์แบบนี้มันยากเกินไปที่เธอจะยกจานอูนิขึ้นมาฉีกยิ้มให้กล้อง

"ทำไมไม่ถ่ายล่ะคะ เกรงใจเหรอ? ขนาดนี้แล้วไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ" เคทจงใจพูดจาเหน็บแนมทั้งสองคน

"นั่นสิคะเจ้ ดูสิคนกันเองทั้งนั้น นี่ก็บอสใหม่เรา ส่วนนั่นก็อดีตอันดับหนึ่งของวงการนักแสดงไงคะ มาค่ะมีนถ่ายให้"

"น้องมีนแน่ใจเหรอคะว่าพี่เป็นอดีต พี่อาจจะกลับมาเป็นที่หนึ่งอีกครั้งก็ได้นะคะ" ถึงจะโกรธแค้นกับคำพูดดูถูกของมีอา แต่เคทก็ยังคงแสร้งปั้นหน้ายิ้มตอบกลับราวกับมั่นใจว่าตัวเองจะได้กลับมาเป็นที่หนึ่งในวงการนักแสดงอีกครั้ง

"ไม่รู้สิคะ พี่เคทอาจจะกลับมาเป็นที่หนึ่งอีกครั้งก็ได้นะคะ"

"ฮึ ก็ดีแล้วละที่เตรียมใจเผื่อเอาไว้บ้างถึงตอนนั้นจะได้ไม่เจ็บหนักเท่าไหร่"

"ค่ะ มีนก็แค่นักแสดงตัวเล็กๆ ที่ใช้ความสามารถที่มีพัฒนาตนเองมานานกว่าจะมาถึงตรงจุดนี้ได้ จะไปสู้พี่เคทที่ใช้เต้าไต่ขึ้นมาได้ยังไง"

"นี่แก!! "

"อ๋อ แต่ว่าพี่เคทคงจะเจ็บหนักหน่อยนะคะเพราะของบอสคงจะจุกน่าดู" มีอาทำสีหน้าเหยเก หางตาแอบเหล่มองเจ้าของชื่อที่เธอพาดพิงไปสักครู่

"มันจะมากเกินไปแล้วนะ!! " เคทไม่สามารถอดทนต่อคารมของมีอาได้อีกต่อไป เธอลุกขึ้นยืนหมายจะต่อว่ามีอาที่ปีนเกลียวรุ่นพี่อย่างเธอ แต่ก็ช้ากว่าที่ริซซี่เองก็ลุกขึ้นมาปะทะกับเธอเหมือนกัน

"หล่อนคิดว่าหล่อนเป็นใครถึงมาขึ้นเสียงใส่น้องสาวฉันยะ! "

"เจ้นั่งลงเถอะค่ะเสียบรรยากาศหมดแล้ว" มีอาแสร้งตีหน้าเศร้า เธอกระตุกแขนริซซี่เบาๆ ให้นั่งลงก่อนจะเงยหน้าไปพูดคุยประโยคหลังกับเคทอีกครั้ง "ถ้าทนไม่ได้จะกระทืบเท้าเดินออกไปเหมือนในละครก็ได้นะคะ แต่มีนคงไม่ไปมีนหิว~" มีอาจีบปากจีบคอด้วยน้ำเสียงน่ารัก ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ได้มองเห็นถึงความน่ารักในสีหน้า และน้ำเสียงของเธอเลย

เคทมองร่างหนาของลูคัสอย่างชั่งใจ ก่อนจะหย่อนสะโพกลงบนเก้าอี้ดังเดิมด้วยความหงุดหงิด หากไม่ใช่เพราะว่าลูคัสคือโอกาสเดียวที่จะทำให้เธอกลับมาเฉิดฉายในวงการอีกครั้ง เธอคงไม่ยอมร่วมโต๊ะกับมีอาแน่

"พี่ริซซี่ถ่ายรูปให้มีนหน่อยได้ไหมคะ" มีอาคีบอูนิคำโตมาจ่อเอาไว้ตรงริมฝีปากอวบอิ่ม เธอทำปากจู๋คล้ายกับว่ากำลังจุ๊บอูนิคำนี้

แชะ!

เสียงชัตเตอร์ดังขึ้นมีอาจึงเอาอูนิคำนั้นเข้าปากทันที ใบหน้าหวานตุ่ยเป็นซาลาเปาเพราะอูนิที่คำใหญ่เกินไป ทว่าเธอก็ยังคงดูสวยอยู่ดี

"อือออ อาหย่อย~" มีอาพูดอู้อี้เพราะยังเคี้ยวอาหารไม่หมด

"แกอย่าทำแบบนี้ ฉันรู้สึกผิดนะเหมือนเลี้ยงแกอดอยากเลย" ริซซี่ทำสีหน้าเวทนามีอา จนทั้งคู่เผลอหัวเราะออกมาพร้อมกัน

ดูเหมือนบรรยากาศภายในโต๊ะของมีอากับริซซี่จะผ่อนคลายลงขึ้นเยอะเพราะความสดใสของมีอา ทั้งสองคนผลัดกันถ่ายรูปอย่างสนุก โดยไม่สนใจสายตาดุดันของฝ่ายตรงข้าม

"ถ่ายรูปด้วยกันหน่อยนะคะบอส"

แชะ!

"โอ๊ย!! " มีอาร้องเสียงหลงเมื่อข้อมือเรียวถูกกระชากอย่างแรงจนมือถือเครื่องนั้นหล่นกระแทกลงกับพื้น

"ว้ายยยย ใจเย็นๆ ก่อนนะคะคุณลูคัส" ริซซี่ตะโกนร้องขึ้นด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆ ลูคัสก็ลุกขึ้นมากระชากมีอาขึ้น โชคดีที่มีโต๊ะกั้นตรงกลางร่างบางจึงไม่ล้มลงไป

"มีนเจ็บ" มีอาจ้องตาลูคัสอย่างไม่เกรงกลัว

"อย่าล้ำเส้นให้มันมากนัก" ลูคัสเค้นเสียงลอดไรฟันอย่างไม่พอใจที่ิมีอาถ่ายรูปเขาติดไปด้วย

"เอ่อ...คุณลูคัสใจเย็นๆ ก่อนนะคะ" เคทพยายามห้ามปรามด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เพราะเธอเองก็กลัวลูคัสเวลาโมโหเหมือนกัน

"มานี่! "

"โอ๊ย! มีนเจ็บ! ปล่อยมีนนะ! "

"คุณลูคัสจะพายัยมีนไปไหนคะ ริซซี่ไม่ยอมให้คุณพาน้องสาวริซซี่ไปไหนทั้งนั้น! "

ริซซี่วิ่งเข้ามาขวางทางไม่ให้ลูคัสพามีอาไปไหน ถึงเขาจะเป็นคนที่น่ากลัว แต่หากจะมารังแกน้องสาวของเธอก็ต้องข้ามศพเธอไปก่อน

ลูคัสมองริซซี่ด้วยแววตาน่ารำคาญ เขาหันหน้าไปหาบอดี้การ์ดที่ติดตามมาด้วยเพียงแวบเดียว ก็มีคนตรงเข้ามาจับตัวริซซี่เอาไว้ทันที

"ปล่อยฉันนะ!! ถ้าแกทำอะไรยัยมีนฉันจะแจ้งตำรวจ! " ริซซี่ตะโกนขู่ตามหลังมาแต่คนตัวโตก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะเกรงกลัวคำขู่ของเขาเลยสักนิด

มีอาถูกลากออกมายังรถสปอร์ตหรูสีดำขลับคันหนึ่งที่จอดอยู่ตรงลานจอดรถ ร่างบางถูกจับโยนเข้าไปฝั่งที่นั่งข้างคนขับอย่างแรง มือเรียวยกขึ้นมาลูบข้อมือตัวเองเบาๆ เพราะแรงที่ลูคัสบีบทำให้ข้อมือเรียวแดงช้ำเป็นรอยมือ

ปึง!

ลูคัสเดินอ้อมมานั่งประจำตำแหน่งคนขับเมื่อโยนร่างบางเข้าไปในรถเรียบร้อยแล้ว

"จะพามีนไปไหน" มีอาเอ่ยถามเมื่อลูคัสขึ้นมาบนรถ

"..."

มีอาเตรียมจะเปิดประตูลงจากรถเมื่อไม่ได้รับคำตอบจากอีกฝ่าย ทว่ามือเรียวถึงกับต้องชะงักเมื่อได้ยินประโยคถัดมาของลูคัส

"ถ้าอยากให้พี่ของเธอตายก็ลงไปสิ"

"เฮอะ! " มีอาเหยียดยิ้มน่าสมเพชให้กับตนเอง

ร่างบางหันกลับมานั่งที่เดิมก่อนจะเอื้อมมือไปดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดเอาไว้ เธอปล่อยให้ลูคัสขับรถออกไปโดยที่ไม่ได้ขัดขืน หรือโต้แย้งใดๆ