บทที่ 58
THE END
วันเวลาผันผ่านจนเจย์ลีนอายุได้หนึ่งขวบหกเดือน ซึ่งหนูน้อยมีพัฒนาการในการพูดที่ดี เริ่มออกเสียงสองพยางค์ได้เป็นบางครั้ง เริ่มจำชื่อพ่อแม่หรือคนรอบๆ ข้าง เดินได้คล่องและเริ่มปีนป่ายตามวัยที่กำลังเรียนรู้
“ช้า ๆ ครับเจย์ลีน เดี๋ยวล้ม..”
เจคอปเดินตามร่างเล็กในชุดเจ้าหญิงแสนสวยที่เดินนำหน้าเขาเข้าไปยังห้องทำงาน วันนี้เจคอปไม่มีเรียนจึงเข้ามาเรียนรู้งานในบริษัท เพราะคุณภามกำลังจะวางมือจากธุรกิจทั้งหมดเขาจึงต้องรับผิดชอบงานมากขึ้น เพื่อขึ้นเป็นประธานเต็มตัวเมื่อเรียนจบ
“เจย์ลีน ระวัง !”
เจคอปรีบพุ่งตัวไปยังลูกสาวที่ทำท่าจะล้มหน้าฟาดพื้น แต่ก็มีใครบางคนวิ่งตัดหน้าคว้าตัวเด็กน้อยเอาไว้เสียก่อน
“ฮึก ฮือ ฮือ ฮึก”
ด้วยความตกใจหนูน้อยเจย์ลีนจึงร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ในอ้อมแขนของคนแปลกหน้า ร่างเล็กดิ้นรนเพื่อกลับไปหาเจคอปอย่างตื่นตระหนก
“ส่งลูกมาให้ผมเถอะครับ”
เจคอปอุ้มร่างเล็
