เดิมพันร้าย พิศวาสรัก

บรื้นนน~~~~ เอี๊ยดดด!! เย้ เย้ วี๊ด วิ๊ว เสียงกองเชียร์เฮร้องและเป่าปากอย่างดีใจที่รถของตนเองเชียร์ลงพนันไว้เข้าเส้นชัยเป็นอันดับหนึ่ง “เหี้ยย....แม่งเอ๊ยย พลั่ก พลั่ก” เสียงบันดาลโทสะและมือทุบลงไปที่พ่วงมาลัยหลาย ๆ ทีเพื่อระบายความโกรธที่ตนเองเป็นฝ่ายแพ้ให้กับอีกฝ่าย ตึก ตึก ตึก เสียงเท้าเล็กซอยวิ่งรีบเข้ามาดูชายหนุ่มที่อยู่ในรถได้เกิดบาดเจ็บรึเปล่า เพราะชายหนุ่มพลาดเข้าเส้นชัยเพราะรถชะลอตัวลงลดความเร็วก่อนเข้าเส้นชัย จึงทำให้อีกฝ่ายชนะได้เฉียดฉิว “ไทเป ไทเป” หญิงสาวเรียกคนที่อยู่ในรถเสียงสั่น ๆ “นายโอเคไหม ได้โปรดลงมาให้ฉันเห็นหน่อยว่านายปลอดภัย” เธอพูดเสียงสั่นโดยไม่สามารถควบคุมได้เพราะเป็นห่วงคนด้านใน “เธอเข้ามาทำไม มิลิน รีบออกไปเลยนะ” ชายหนุ่มเปิดประตูโดยไม่มีอาการบาดเจ็บให้หญิงสาวได้เห็น แต่กลับพูดเชิงไล่ให้หญิงสาวออกไปจากสนามแข่งอย่างร้อนรน “ฉันเป็นห่วงนาย เจ็บตรงไหนไหม” มิลินถามด้วยความเป็นห่วง “รีบวิ่งออกไปให้เร็วที่สุดมิลิน ไทเปขอร้องล่ะ” ชายหนุ่มพูดเสียงสั่นและขอร้องให้หญิงสาวออกไปจากสนามแข่ง ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าหนักเดินตรงเข้ามาที่คนสองคนกำลังโต้เถียงกัน และมาหยุดยืนอยู่ตรงกลางสนทนา “จะรีบไปไหน” เสียงเย็นชา เอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้า “กูขอแหละมึงอย่ายุ่งกับมิลินเลย อยากได้อะไรเอาไป” ไทเปพูดด้วยน้ำเสียงเว้าวอนและขอร้อง “ไม่ทันแล้วล่ะ เพราะมึงเป็นคนเดิมพันเอง ไทเป” ชายร่างสูงบอกชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสีหน้าที่เย้ยหยัน “ดะ....เดิมพันอะไร” เสียงเล็ก ๆ ถามด้วยเสียงที่สั่นและมองชายหนุ่มสองคนไปมา ไทเปแฟนหนุ่มได้แต่ก้มหน้า ชายร่างสูงอีกคนมองเธอและแสยะยิ้มให้และกล่าวพูด “เธอไงของเดิมพัน หึหึ”