อันเฟยถึงกับตกใจเมื่อฮองเฮาเอ่ยทักเรื่องนี้ขึ้นมา แต่นางมั่นใจว่าสนมลี่มิได้พบกับผู้ใดมาก่อนหน้านี้ หรือว่าเรื่องนี้จะเป็นหานจินซือ นางหันไปมองพระพักตร์ท่านอ๋องที่ยังคงเรียบเฉยอย่างน่าทึ่ง
“เสด็จแม่ ไม่ทราบว่าที่พระองค์เสด็จมาเร่งด่วน เป็นเพราะเรื่องนี้งั้นหรือพ่ะย่ะค่ะ”
“ใช่ ข้าพึ่งได้รับจดหมายยืนยันเรื่องของนางมา อันเฟยเจ้ามิใช่แม้แต่คนฉินโจวด้วยซ้ำแม่ทัพฮั่วเองก็ไม่เคยมีฮูหยินคนอื่น ๆ ชินอ๋องเกรงว่าครั้งนี้เจ้าจะถูกหลอกเข้าให้แล้วล่ะ”
“เสด็จแม่ เรื่องของอันเฟย แม่ทัพฮั่ว…”
“แม่ทัพฮั่ว หึ ข้าสั่งให้คนไปเรียกเขามาที่นี่แล้วเจ้าไม่ต้องห่วงหรอก อันเฟยหากว่าครั้งนี้เจ้ากล้าโกหกอีก โทษหลอกลวงเบื้องสูงไม่เพียงแค่เจ้า แต่สกุลฮั่วทั้งหมดต้องรับผิดชอบกับเจ้าด้วยโทษฐานหลอกลวงเบื้องสูง”
“เสด็จแม่!!”
“ฟู่เฉินเจ้าเงียบไป ข้ายังมิได้เอ่ยโทษอันใด รอแม่ทัพฮั่วมาถึงก่อนแล้วข้าจะเอาหลักฐานออกมาให้เจ
