“ฮองเฮาเพคะ!!”
“เจ้าเป็นผู้ส่งจดหมายนี่ไปให้ข้าถึงในวัง กล่าวหาสารพัดทั้งเรื่องที่ฮั่วอันเฟยมิใช่บุตรสาวแม่ทัพฮั่ว อีกทั้งเรื่องของแม่ทัพฮั่วน้อย เจ้ายังไม่ทันสืบสวนก็จะลากข้ามาเสียคนด้วย หากวันนี้ท่านอ๋องมิได้มีสติมากพอข้าคงก่อเรื่องใหญ่ไปแล้ว!!”
“แต่ว่าหม่อมฉัน….แต่นางก็มิใช่บุตรแม่ทัพจริง ๆ นางโกหก”
“นี่เจ้ายังไม่สำนึกอีกงั้นหรือ เจ้าไม่ได้ยินที่แม่ทัพฮั่วพูดหรอกหรือ แม้แต่ฝ่าบาทก็ทรงทราบเรื่อง เจ้ากำลังทำให้ข้าดูเป็นคนโง่ สนมลี่ ข้าคงเอาเจ้าไว้ไม่ได้แล้ว ทหาร!!”
“พ่ะย่ะค่ะ”
“จับนางออกไป ปลดยศสนมและส่งนางไปชายแดน”
“ฮองเฮาเพคะ”
ฮองเฮาหันมามองหน้าผู้ที่กำลังคัดค้านนางอยู่ อันเฟยเดินเข้ามาพร้อมกับคุกเข่าลง แม้ว่าครั้งนี้สนมลี่จะเกือบทำให้นางเดือดร้อนแต่ก็โชคดีที่แม่ทัพฮั่วและท่านอ๋องมีแผนสำรองเตรียมการรับมือเอาไว้อยู่แล้ว นางไม่อยากสานต่อความแค้นเรื่องนี้อีก
“เจ้า…ทำอะไร”
“หม่อมฉั
