รัชทายาทพุ่งดาบเข้ามา ท่านอ๋องดันนางหลบออกไปเพื่อที่เขาจะได้ต่อสู้ตัวต่อตัวกับพี่ชายตนเอง ท่านอ๋องมีวิชายุทธ์ที่เหนือกว่าถังเย่จวิน เขาเริ่มล่าถอย อันเฟยได้แต่กำจัดคนที่จะเข้ามาในวงล้อมของท่านอ๋องเพื่อไม่ให้โจมตีเขาได้
“อันเฟยเจ้าหลบไปก่อน”
“ไม่!! หากท่านเอาชนะเขาไม่ได้ ข้าจะไม่มีทางให้อภัยท่าน”
“ได้ยินหรือไม่ถังเย่จวิน หากข้าไม่ชนะเจ้าในวันนี้พระชายาของข้าคงโกรธข้าเป็นแน่”
“วันนี้จะเป็นวันตัดสิน เรื่องของเจ้ากับข้าเซียวฟู่เฉิน”
ดาบที่ฟาดฟันกันทำเอาคนรอบข้างไม่มีผู้ใดกล้ายุ่งกับเขา แต่กองทัพของท่านอ๋องที่เริ่มสู้ไม่ไหวก็อ่อนแรงลง
“ท่านแม่ทัพ เราจะไม่ไหวแล้วขอรับ ทำเช่นไรดีขอรับ”
“พี่ใหญ่ รีบมาเร็ว ๆ เข้า!!”
“เรียกข้างั้นหรือ!!”
ฮั่วเทียนอี้มาพร้อมกับนักรบบนหลังม้าที่มีทวนยาวซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของนักรบแดนใต้ พวกเขามาถึงในเวลาที่พอดี ชิงอันหันไปมองเห็นเขาและเริ่มยิ้มออกมา
“พี่ใหญ่!!”
