(กัส)
เวลาเดียวกัน
“เฝ้าเมียก็เข้าใจอยู่หรอก แต่เป็นเหี้-อะไรต้องลากกูมา”
เสียงทุ้มต่ำถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ แม้ว่าตลอดเส้นทางจะพยายามทำความเข้าใจอย่างที่สุดแล้วก็ตาม จนท้ายที่สุดแล้วเลโอก็ไม่สามารถหาคำตอบให้กับความสงสัยนี้ได้ ลากมาด้วยไม่พอยังใช้รถของเลโออีกต่างหาก
“กูต้องใช้รถมึง” กัสละสายตาจากร้านอาหารหันมาตอบกลับ คำตอบที่เลโอเคยได้รับมันมาแล้วครั้งหนึ่ง จนมาอยู่ที่หน้าร้านอาหารแล้วลองถามใหม่ก็ยังได้คำตอบเดิมอยู่
กัสทิ้งการประชุมบริษัททั้งสองแห่งของอาร์เดียโน่อย่างไม่สนใจไยดี แล้วยังไปลากเลโอจากเพนต์เฮาส์เพื่อให้มาขับรถพาตัวเองตามเฝ้าเมีย หลังจากได้รับรายงานจากลูกน้องก็อยู่ไม่ติดที่
โรคกลัวเมียหายพุ่งขึ้นสมองจนควบคุมไม่ได้ สุดท้ายจึงจบลงที่เฝ้าติดตามมาดักรอที่ร้านอาหาร ซึ่งยูราเข้าไปกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งซึ่งพวกเขาต่างรู้สึกคุ้นหน้าตาเธอแต่นึกไม่ออก
“ไม่ใช้รถตัวเองเพราะกลัวเมียร
