นางถิงซื่อเดินเลยที่นาของตนเองมาที่แปลงผักของจ้าวซ่งอยู่บ่อยครั้ง สายตาของนางมองมาด้วยความอิจฉา แต่ก็ไม่อาจเข้ามาทำสิ่งใดได้ เพราะมีชาวบ้านที่อยู่ไม่ไกลจากแปลงผักของจ้าวซ่งคอยช่วยดูแล
ทั้งยังมีคำพูดของจางหั่ว ที่เอ่ยห้ามไม่ให้มารดาของตนมายุ่งวุ่นวายหรือหาเรื่องครอบครัวของจ้าวซ่งอีก มิเช่นนั้นอนาคตที่ตนจะสอบขุนนางคงได้จบสิ้นกันแล้ว
“ท่านแม่ หากท่านยังไประรานพี่ซ่งอีก ข้าอาจจะถูกร้องเรียนกับสำนักศึกษา เรื่องไม่อาจห้ามปรามผู้อาวุโสในเรือนได้ ข้าก็คงต้องถูกห้ามไม่ให้เข้าสอบขุนนางได้อีกเลยขอรับ”
จางหั่วไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาเอ่ยเตือนมารดาไว้นางจะเชื่อมากน้อยเพียงใด แต่จากที่ผ่านมาไม่ว่าเขาจะพูดสิ่งใด มารดาล้วนแต่เชื่อเขาอย่างสนิทใจ ครั้งนี้ก็หวังไว้ว่านางคงจะเป็นเช่นนั้นอีก
นางถิงแม้อยากจะเข้าไปทำร้ายผักในแปลงของจ้าวซ่งมากเพียงใด แต่นางก็ไม่กล้า ด้วยกลัวว่าบุตรชายของนางจะเสียอนาคต ทำได้เพียงแค
