“อืม ผมจะให้ฟู่กงกงไปส่ง แล้วจะจัดคนไปอยู่คอยดูแลให้อีกแรง” “ไม่ต้องแล้ว ที่มีอยู่ก็มากมายจนเลี้ยงไม่ไหวแล้ว” “ไม่ได้อาเยี่ย ผมไม่รู้ว่าตระกูลตู้จะทำอะไรหรือไม่ วันนี้เสียนเฟยนางเห็นคุณแล้ว คงจะหาทางจัดการเป็นแน่” “บ้าไปแล้ว จะฆ่าคนเพียงแค่หึงหวงรึเนี่ย” “แค่ป้องกันไว้ก่อน อย่างไรนางก็ต้องคำนึงถึงตระกูลจ้าว คงยังไม่กล้าลงมืออะไรในตอนนี้” “เกี่ยวอะไรกับตระกูลจ้าว” หรันเยี่ยหันไปมองซีฮันอย่างสนใจ ในตอนแรกที่นางคิดจะเดินทางกลับจวนก็จำต้องไปนั่งพูดคุยกับซีฮันอีกครั้งด้วยความอยากรู้เรื่องของตระกูลบิดา ครั้งนี้ฟู่กงกงถูกตามเข้ามาภายในห้อง เพราะตัวเขาส่งคนไปสืบเรื่องราวตระกูลจ้าวมาเรียบร้อยแล้ว ซีฮันจึงให้ฟู่กงกงเป็นผู้เล่าเรื่องเองเสียเลย ฟู่กงกงเอ่ยเล่าตั้งแต่ที่เขาสงสัยถึงแซ่จ้าวที่จ้าวซ่งได้ใช้ หากมิใช่เขาถามว่าตัวอักษรใด ก็คงไม่เป็นเรื่องที่ต้องออกสืบหาเรื่องราว แต่เพราะเมื่อสามสิบป