“พี่จะให้หนูแหกขี้ตาขึ้นมาทำไมแต่เช้าเนี่ย” ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงจากเวลานัดหมาย คะนิ้งอ้าปากหาวหวอดๆ เมื่อธาราบอกว่าให้รอ ทั้งคู่นั่งอยู่ที่บริเวณรับรองของคอนโดมิเนียม
“บ่นเป็นยัยแก่ไปได้ ง่วงก็ขึ้นห้องไปนอนก่อน เดี๋ยวปลุก”
“ให้หนูเป็นยัยตัวแสบ ยัยปีศาจ เด็กแก่แดด นี่ยังให้หนูเป็นยัยแก่อีกเหรอ”
“พูดมากจริง”
“อยากให้หนูหยุดพูด พี่ก็ต้องจูบหนูเท่านั้นแหละ” มือหนาเชยคางมน โน้มใบหน้าลงมา แนบริมฝีปากลงบนกลีบปากนุ่ม
“หยุดพูดได้แล้วนะ” ธาราพูดด้วยใบหน้านิ่งเฉย ก่อนจะเสมองไปด้านนอก ส่วนคะนิ้งจากอึ้งงันด้วยไม่คิดว่าเขาจะจูบเธอจริงๆ ก็เริ่มบิดมือเป็นเกลียวริมฝีปากเม้มแน่นสุดแสนจะเขินอาย แก้มแดงปลั่ง หัวใจเต้นถี่เหมือนมันจะหลุดทะลุอก
ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมง สิ่งที่ธารารอคอยก็มาถึง มือหนาตีขาเรียวเป็นการปลุก คะนิ้งงัวเงียลุกขึ้นมานั่ง พบว่ามีเสื้อแจ็คเก็ตของคนตัวโตปิดช่วงเอว เพราะเธอใส่เสื้อครอปทำให้
