หยางจื่อมองหนิงซูเยว่ที่เล่ารายละเอียดให้ฟังด้วยสายตาเป็นห่วง แต่ใบหน้าเรียบเฉยของหยางจื่อก็ทำให้หนิงซูเยว่ไม่พูดอะไรไปมากกว่านี้เพราะยังไม่แน่ใจว่าหยางจื่อคิดอย่างไรกับนางหลังจากนางได้สารภาพความจริงออกไป
“ข้ารู้แล้ว ข้าจะจัดการให้เจ้าเองซูเยว่ ขันทีจัดเก้าอี้ให้ฮองเฮานั่ง”
หนิงซูเยว่ยิ้มออก “ขอบพระทัยเพคะ” หยางจื่อมองขันทีนำเก้าอี้มาให้หนิงซูเยว่นั่งแล้ว เขาจึงเดินมาตรงหน้านางกำนัลที่ทำผิด
“ใครมอบความกล้าเทียมฟ้าเช่นนี้ให้กับเจ้า บอกข้ามาเดี๋ยวนี้”
“ทูลฝ่าบาท นางต้องการจะกัดลิ้นตาย ขันทีจึงนำผ้าไปยัดปากไว้พ่ะย่ะค่ะ” ขันทีของหนิงซูเยว่เป็นผู้ตอบ
“หมายความว่าจะไม่ยอมบอกว่าใครเป็นคนบงการใช่หรือไม่ ถ้าเช่นนั้นก็ให้นำครอบครัวของนางมาตัดแขนตัดขาต่อหน้านางคนชั่ว ดูซิว่าจะทนดูบิดามารดาตายอย่างทรมานได้หรือไม่”
ซู่หม่าลามีบิดามารดาอยู่ครบเมื่อได้ฟังดังนั้นก็หัวใจบีบรัดรุนแรง ทนเห็นภาพครอบค
