“การที่คุณมาที่นี่ บางทีคุณดั่งฝันก็อาจจะไปอยู่ที่นั่น เธอหน้าตาเหมือนคุณทุกอย่างเรียกว่าถ้าใช้มารยาสักหน่อยเธออาจจะสวมรอยเป็นคุณแล้วคุณจะทำยังไง”
“ฉันจะยกตำแหน่งฮองเฮาให้เธอไป”
“แล้วฮ่องเต้ คุณไม่กลัวหรือว่าฮ่องเต้จะ...”
“หากฝ่าบาทต้องพระทัยเธอเกิดโปรดปรานเธอขึ้นมานั่นก็เป็นเพราะพระองค์รักผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ฉัน”
แม้เธอจะตอบอย่างเยือกเย็น แต่แววตานั้นก็ยังเคลือบด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ
“บางทีอาจจะไม่ได้เป็นแบบที่เราคิดกันก็ได้ ฮ่องเต้อาจจะกำลังตามหาคุณแทบพลิกแผ่นดิน”
เสียงนุ่มนวลทอดหายใจเนือยๆ “หรือไม่พระองค์ก็อาจไม่เคยตามหาฉันเลยก็ได้”
เสียงเธียรธรรมถอนหายใจ “ปราศจากความรัก ความห่วงใยต่อกันแล้วอย่างนั้นจะแต่งงานกันไปเพื่ออะไร” เธียรธรรมเผลอถามสิ่งที่ค้างคาอยู่ในใจ
“การถูกส่งมายังโลกอนาคตทำให้ฉันรู้จักศัพท์ใหม่อย่างเช่นคำว่าการเมือง เพราะฉะนั้นพอจะสรุปได้คร่าวๆ ว่าเราแต่งงานกันเพราะก
