เมื่ออาบน้ำเสร็จ และเหมยเอี้ยนจัดโต๊ะเสวยแล้ว นางจึงรับยาที่บอกว่าเป็นน้ำแกงบำรุงนั้นมาดื่มจนหมดถ้วยแล้วส่งกลับคืนให้นางกำนัลสังกัดสำนักหมอหลวงนำกลับไป
“น้ำแกงบำรุงที่แท้ก็ยาห้ามครรภ์ ทำไมข้าจะไม่รู้” เพราะสีและกลิ่นที่ฉุนกึกบอกให้รู้ว่ายานั้นคือยาอะไร นางสอบถามมาจากหมอหลวงที่เคยมาตรวจนางแล้วครั้งหนึ่งว่ายาบำรุงนั้นมีกลิ่นและรสอย่างไร มันต่างกับยาถ้วยนั้นที่ได้รับพระราชทานจากฮ่องเต้เป็นอย่างมาก
ฎีกาที่นำขึ้นถวายให้โอรสสวรรค์ตัดสินใจนั้นมีมากมายท่วมโต๊ะทุกวัน ตรงกันข้ามกับเงินในท้องพระคลังที่ร่อยหลอหมดไปกับการนำไปใช้ซื้อเสบียงส่งไปให้ทหารชายแดนและจ่ายเบี้ยหวัด ยังไม่รวมถึงรายจ่ายของวังหลวงและวังหลังก็ไม่น้อยเลย หยางจื่ออยากให้การสู้รบจบสิ้นโดยเร็วเพื่ออาณาประชาราษฎร์จะได้อยู่อย่างสงบสุขแต่มันก็เป็นเรื่องยากไม่น้อย
เขาวางฏีกาในมือลงมองขันทีที่นำป้ายใส่ถาดมาให้เลือก ดวงตามังกรมองป้ายในถาดก
