ไทเฮาหันพระพักต์ครุ่นคิดไปมองนางกำนัลคนสนิท “ข้าไม่อาจวางใจได้หากมีฮองเฮาที่ไร้คุณธรรมแล้วยังมีเชื้อสายที่ข้าไม่ปรารถนาอยู่ในท้องของนาง เจ้าไปสืบเรื่องคดีนางกำนัลถูกฆ่าตายมาให้ข้า ข้าอยากรู้ว่าฮองเฮาจะดำเนินการเรื่องนี้อย่างไร หากไม่มีความคืบหน้า ข้าจะไปจัดการด้วยตัวเอง”
พระนางเสี่ยวเตียวหลับพระเนตร ภาพวุ่นวายในวังหลังครั้งเก่าก่อนหวนกลับมา ในอดีตนางยุ่งกับการจัดระเบียบในวังหลังจนไม่มีเวลาอบรมเลี้ยงดูหยางจื่อเท่าใดนัก คนที่เป็นผู้อบรมเลี้ยงดูคือชายาของลั่วเออร์กุ่นที่ในตอนนั้นมีฐานะเป็นลุงและยังช่วยออกว่าราชการแทนให้ช่วงหนึ่งเพราะหยางจื่อตอนนั้นเพิ่งหกชันษา
กระทั่งหยางจื่อว่าราชการเองได้ นางถึงจัดการเรื่องยุ่งๆ ในวังหลังเรียบร้อยแต่กลายเป็นมารดากับบุตรไม่สนิทกันเท่าใดนัก นางไม่แน่ใจว่าการกลับไปวังหลังครั้งนี้หยางจื่อจะเข้าใจความปรารถนาดีของนางหรือไม่ นางอยากให้หยางจื่อเป็นฮ่องเต้ที่มีชื่
