“คุณหมอสิ” ปากบางขยับบอกเพื่อน เหมือนอะไรดลใจ ที่นั่งเหลือโต๊ะหลังของคู่ชายหญิงนั้นพอดี “เขาเป็นใครเหรอ สวยจังว่าไหมแพร” ขณะที่เดินผ่านโต๊ะที่สองคนนั่ง “แฟนอาเจ” ปากบางสั่นเทาก่อนเม้มแน่น เธอฝืนเปล่งคำนั้นออกมา “โห! จริงดิเหมาะสมกันจัง เธอจะมีอาหญิงเป็นหมอเหมือนกันหรือนี่ โชคดีนะเนี่ยเป็นหมอแถมยังทำงานที่เดียวกันอีก” คนไม่รู้ก็พูดไปเรื่อย คนฟังสะอึกจนชาทั้งตัว พวกเขาเป็นแฟนกันแล้วเธอเป็นอะไรกับคุณอาหนุ่ม ดวงตาร้อนผะผ่าวเหมือนอยากจะร้องไห้ แต่ต้องกลั้นเอาไว้ เจษฎาไม่แม้จะชายตามองเธอด้วยซ้ำ ยิ่งทำให้เกิดความน้อยใจน้ำตาไหล แพรไหมยกมือปาดน้ำตาทิ้ง ก่อนที่เพื่อนจะเห็น หญิงสาวนั่งหันหลังให้ชายหนุ่ม เธอไม่อยากเห็นพวกเขาทั้งสอง คงมีแต่รุ่งนภาที่ชวนคุยเรื่องสองคนนั้น ไม่ว่าพวกเขาจะทำอะไรก็พูดให้อีกคนฟัง โดยไม่เอะใจสงสัยสักนิด ด้านคุณหมอหนุ่มไม่ต่างกัน เขาหงุดหงิดว้าวุ่นที่แพรไหมทำเหมือนไม่เ