เจษฎาจัดการตัวเองเรียบร้อย เขาออกจากห้องน้ำมาหยุดที่เก้าอี้ เห็นแพรไหมหลับตาก็นึกว่าแค่หลับพักสายตา แต่สายตาคมเหลือบไปเห็นกางเกงในสีดำลายลูกไม้กองที่พื้น นึกแปลกใจ
ปกติสิ่งของแบบนี้แพรไหมจะอายมาก ๆ หากใครพบเห็น เขายื่นมือไปอังที่จมูก รู้ทันทีว่าแพรไหมหลับ สีหน้าเปื้อนยิ้มนึกขัน
'แค่เอาถึงกับหลับ' เขายอมรับว่าแพรไหมเป็นผู้หญิงที่สวย มีเสน่ห์น่าหลงใหล อยากอยู่ใกล้ ๆ ตลอด เขาละสายตาก่อนเดินไปเก็บกางเกงในมาใส่กระเป๋ากางเกงตัวเอง
หญิงสาวเรียนจบด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง สร้างความภาคภูมิแก่ครอบครัวอย่างมาก โดยเฉพาะผู้เป็นพ่อเป็นแม่ แพรไหมทำตัวดีมาตลอดไม่เคยทำให้หนักใจสักครั้ง
หญิงสาวเป็นความหวังของครอบครัว เมื่อจบมาพ่อกับแม่เห็นพร้อมกันจะให้แพรไหมทำงานในโรงพยาบาล โดยจะให้น้องชายอย่างเจษฎาคอยแนะ หรือให้คำปรึกษา
“ลูกแพรเก่งมากเลยนะ” คุณแม่เนตรนภาเอ่ยชมลูก
“ขอบคุณค่ะคุณแม่” แพรไหมยกมือไหว้
“
