“พี่บังเอิญแวะมาดูหนังครับ” น่านฟ้าส่งยิ้มให้สองสาว อะไรมันจะบังเอิญกับพวกเธอซะเหลือเกินในความคิดของแพรไหม ก่อนจะยืดเยื้อกันมากกว่านี้ ก็ถึงบัตรคิวของทั้งสามคน
จากนั้นจึงพากันเข้าไปในโรงหนัง
แถวนั่งของทั้งสามอยู่กลาง ๆ คนไม่ค่อยเยอะเลยไม่ต้องเบียดเสียดแออัดกับใคร น่านฟ้านั่งข้างแพรไหม รุ่งนภาเลือกหนังแนวรักโรแมนติกซึ่งขัดกับนิสัย
ส่วนใหญ่จะดูแนวตลกแต่ไหนแต่ไรมา หรือจะลองเปลี่ยนแนวและบังเอิญมาเจอพี่น่านฟ้าที่นี่ด้วย หรือพวกเขานัดกันให้เธอมาเจอชายหนุ่ม แพรไหมคิดในใจ กลัวจะใช่แน่ ๆ ที่พวกเขานัดแนะมาเจอกันที่นี่
'แสบจริง ๆ นะรุ่ง' แพรไหมพึมพำในใจกับความแสบของเพื่อน
กว่าหนังจะจบก็ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมง มันเป็นหนังเรื่องยาว พอออกจากโรงหนัง น่านฟ้าชวนหญิงสาวไปทานข้าว แพรไหมหันมองรุ่งนภา
“ไปเถอะแพร นาน ๆ ทีพี่น่านฟ้าเลี้ยง มันจะเป็นการหักหาญน้ำใจพี่เขานะแพร” รุ่งนภากระซิบกระซาบ
“นะครับน้องแ
