ไม่เสียใจใช่ไหม?

1254 Words

ยิ่งดึกยิ่งคนเยอะยิ่งพลุกพล่าน เสียงเพลงเร้าใจนักท่องเที่ยวยามราตรี ต่างพากันโยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะเสียงเพลง น่านฟ้าคอยส่งแก้วเหล้าให้สองสาวบ่อยครั้ง จนแพรไหมต้องขอตัวเข้าห้องน้ำ “พี่น่านฟ้าคะ แพรอยากเข้าห้องน้ำค่ะ” เธอรู้สึกแปลก ๆ ในตัว เหงื่อเริ่มออกตามไรผม ร้อน ๆ วูบ ๆ วาบ ๆ บอกไม่ถูก “พี่พาไปนะครับ” น่านฟ้าซึ่งตอนนี้หน้าแดงเพราะเขาดื่มกระดกหลายแก้ว “แพรไปกับรุ่งก็ได้ค่ะ” เธอเกรงใจชายหนุ่มไม่อยากให้เขาเสียเวลาสนุก “ไม่เป็นไรครับ ห้องน้ำมันอยู่ไกลพอสมควร จะไปถูกเหรอครับ” น่านฟ้ายิ้มกริ่ม “ก็ได้ค่ะ” แพรไหมไม่อยากรอนานจึงจำใจให้น่านฟ้าพาไป ระหว่างทางเดินแพรไหมแทบเดินไม่ไหว มันร้อนวูบวาบ เหงื่อไหลโชกเปียกเสื้อ เธอเกือบถึงห้องน้ำแล้วเชียวแต่ดันเดินต่อไม่ไหว แขนขาอ่อนแรงจนเซไปมา ทำให้น่านฟ้ารีบเข้าประคอง เพียงแค่ชายหนุ่มถึงตัว แพรไหมก็สั่นไหว “พี่น่านฟ้า แพรเป็นอะไรก็ไม่รู้มันร้อนไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD