ตอนที่ 22
เป็นห่วง
จิมปราดเข้ามาใกล้ด้วยแววตาลิงโลด มือหน้าแตะต้นแขนของหญิงสาวเบาๆ
“อ้อค่ะ คุณจิมทำงานอยู่แถวนี้เหรอคะ”
จินตนาทักกลับ มองหน้าหล่อสะอาดตรงหน้าคนที่เธอลืมเขาไปชั่วขณะนับตั้งแต่เจอกันวันนั้น
“ใช่ครับ ที่ทำงานผมอยู่ใกล้ๆนี่เอง คุณจินทำงานอยู่WS ใช่มั้ยครับ”
“ใช่ค่ะ”
แม้จะสงสัยว่าเขารู้ได้อย่างไร แต่หญิงสาวก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก วันนี้เธอแวะมาหาซื้ออาหารหมาแมว และไม่ได้อยากจะใส่ใจหนุ่มหล่อตรงหน้ามากนัก
“ดีจังครับ ไว้วันหลังนัดทานข้าวกันนะครับ”
จิมบอกอย่างกระตือรือร้น “แถวนี้มีร้านอาหารญี่ปุ่นอร่อยๆ อยู่หลายร้านเลย ไว้ไปทานด้วยกันนะครับ”
“ได้ค่ะ แต่ไว้วันหลังนะคะ”
ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำให้หญิงสาวจำต้องบอกอย่างขอไปที ...ถ้าเป็นเหตุการณ์ปกติเจอหนุ่มหล่ออย่างนี้เธอจะต้องหาทาง เพื่อนัดหมายให้ได้ หญิงสาวจึงทักทายแต่เพียงครู่แล้วขอตัวเพื่อจะเอาของไปชำระเงิน เมื่อเสียงโทรศัพท์จา
