คาร์เตอร์ได้ยินเธอพูดแบบนั้นใส่ก็มองการกระทำของเธอที่ดูเหมือนจะไม่พอใจเขา เขาก็คิดว่าบางทีเขาอาจจะพูดกับเธอแรงไปหน่อย ก็เขาไม่ชินนิ ปกติเขาเอากับใครน้ำแตกแล้วก็แยกย้ายหมด ไม่เคยมีใครได้มานั่งกินข้าวหรือพูดคุยกับเขาแบบนี้มาก่อนเลย เขาจะไปรู้ได้ยังไงว่าต้องอ่อนโยนยังไงน่ะ
“รีบกินซะ เดี๋ยวผมจะพาคุณออกไปซื้อเสื้อผ้าข้างนอก เพราะคุณต้องอยู่กับผมอีกสองวัน จะมาใส่แบบนี้ไม่ได้” คาร์เตอร์บอกไปแบบห้วนๆ
“ให้ลูกน้องคุณซื้อมาได้ไหมคะ ฉันไม่อยากจะออกไปไหนแล้ว ฉันเมื่อยขา...” มารีลินบอกไปแบบไม่เรื่องมากเลย เพราะเธอไม่อยากไป
“อืม...เอาแบบนั้นก็ได้..งั้นทานข้าวแล้วคุณก็ไปนอนพักก็แล้วกัน แล้วช่วงบ่ายผมตรวจงานของผมแล้ว ผมจะไปเริ่มยกที่หนึ่งของเรา” คาร์เตอร์บอกไปดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“ค่ะ...แต่ก่อนจะเริ่มยกที่หนึ่ง ฉันขอตกลงกับคุณก่อนนะคะ ฉันต้องการกินยาคุมก่อนที่เราจะเริ่มอีกครั้ง และครั้งนี้คุณต้องใส่ถุ
