37. BÖLÜM: ÖLÜM EMRİ

2921 Words

GÜLNİHAL ŞAHMERAN TURAN: “İğrençsin… Senin ALLAH BELANI VERSİN!” Diye girdiğim transtan çıkarak bağırdım. Kafasını iki yana salladı, “Senelerdir seni bekliyorum. Aşiret kızıyım ayaklarına kimseyi yanaştırmadın yanına.” Deyip surat astı. “Ama bu saatten sonra seni bırakmam, hem gidip kocana ne diyeceksin.” Diye suratında ki pis gülüşü büyüttü, hatta kahkahaya evrildi. “Seni de öldürürler, onun için susacaksın.” “SUSMAYACAĞIM!” Diye çığlık attım iki adımda dibime giren iğrenç herifle “İMDAAAT!” Diye bağırdım. “Boşuna o nefesini tüketme…” diye sinirle bağırdı, “Okulda hiç kimse yok.” “O nefesini altımda inlerken kullan, hem sen zevk al hem ben” diye sesini kıstı. “Midemi bulandırıyorsun, pislik herif seni. Eğer şu an o kapıyı açmazsan, Boran seni öldürür” dedim. Güldü. Umrunda bil

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD