GÜLNİHAL ŞAHMERAN TURAN:
Arîn’in elinde ki tepsiyi hızla alarak misafirler bir şey anlamasın diye zoraki gülümsedim, “Ben hallederim canım. Sen mutfağa bak.” Deyip Arîn’i gözlerimle işaret ederek gönderdim. Yalpalayarak uzaklaşan Arîn ile çayları ben dağıttım. “Gelin hanım işde yaparmış.” Diyen kadınlara kafa salladım yalnızca. Bir tepsi tutmuşum çok muydu sanki, abartılacak hiçbir şey göremiyordum. Ama ne de olsa aşiret kızı ve gelini olduğumdan böyle saçma şekilde övgü yağdırıyorlardı. Şu an normal biri olarak çay servisi yapsam eminim dönüpte yüzüme bakmazlardı. İnsanoğlu böyleydi işte, paranız ve şöhretiniz varsa değerli. Yoksa bir hiç.
Tepsiyi bahane edip hızla mutfağa geçtim, köşede kolunu tutmuş azarlayan Berfo hanım ile bu sefer burada dikilmeyip yanlarına seri adımlarla adımla
