(Bölüm arasında Boran’ın ağzından da okuyacaksınız)
Başıma giren ince sızılarla yüzümü buruşturmaya çalıştım ama yüzümde mimik bile oynatamıyordum. Ağzıma kapanan bir şey vardı, nefes almama engel mi oluyordu yoksa nefes almama yardımcı mı oluyordu belli değildi. Bu beni daha da sıkıyordu. Gözlerimi zorda olsa kısıkça araladığım da beyaz bir tavanla karşı karşıya kaldım.
Gözümden bir damla yaş aktı. Ama neden ağladığımı bende bilmiyordum. Sadece gözümden istemsizce yaşlar akıyordu ve kendime engel olamıyordum. Ben ağladıkça başıma giren ince sızılar daha da kendini belli etmeye başlamıştı. Tüm vücudum ağrıyordu. Elimi bile oynatamıyordum. Gözlerimi oynatarak etrafa bakmaya çalışsam da pek bir şey göremiyordum, ağladığım için gözlerim bulanık görüyordu. Sesimi çıkarmak istedim, ağzımı ar
