Tuttuğum geceliğe bakarak yutkundum. Beni çok güzel oyuna getirmişti. Hiçbir itirazımı da kabul etmiyordu. “Dışarı da birkaç işim var. Bir saate geleceğim.” Diye emrini verdi.
“O zamana hazırlan Gül”
Dudaklarımı bükerek, parmaklarım arasında ki geceliği daha da sıktım. Ne konuşuyordu ne de anlatıyordu. Aramızda ki Ciwan meselesi ya da bir çok şey havada asılıyken onun derdi yataktı. Dilime dek gelen sözleri yuttum. Yine bir laf etsem kavga edecektik eminim ama bu sefer sustum. Kendi esip, kendi gürlüyor sonra da cezayı bana kesiyordu. Ama elbet bunların hesabını benim de keseceğim gün gelecekti. İşte o günleri sabırsızlıkla bekliyordum.
Odadan çıkmakta olan Boran’a seslendim, “Telefonumu ne zaman vereceksin?”
Omzunun üzerinden bana bir bakış atıp önüne dönerek “sonra.” Deyip çıktı
