Chapter- 3
1758 Words
Nakikita niya sa monitor ang dalawang babaeng nasa labas ng pintuan, walang itulak kabigin sa naggagandahang mga katawan ang makikita sa mga ito. At kahit sinuman ang makakakita ay iisa lang ang iisipin, ano pa nga ba kung kumakatok sa pintuan ng lalaking tila laging naghahanap ng makakaulayaw ay kagaya ng mga ito.
Samantala ay naka boxer short lang si Marcus nang lumapit sa pintuan at agad na binuksan iyon. Kitang kita niya ang pagkatulala ng mga ito sa kaniyang harapan.
“Hey, Ladies kayo ba ang pinadala ni Yaya Lourdes?”
“Ahm, yes tama ka kami nga.”
“Okay come inside and feel at home, may mga inumin diyan sa mini-bar or kung gusto n'yo ng kape ay nasa kitchen. And one more thing pakigandahan at siguruhin na magugustohan ng kaibigan ko ang dinner preparation.”
“Sure, Mr. Ortega.”
Habang naglalakad siya palayo ay alam niyang naka sunod ang mata ng dalawang babae sa kaniya. At hindi naman niya tatanggihan ang mga ito sakaling gusto siyang tikman. Lalo pa at ilang araw na siyang zero dahil sa kakaisip kay gandita.
Pansamantalang ay nag concentrate siya sa ginagawa dahil kailangan niyang matapos pirmahan ang lahat ng papeles para free siya mamaya. At walang ibang iisipin kundi si Gandita lamang. Medyo napangiti pa siya ng maisip ang mukha ng dalaga na sa tuwing kinikindatan niya. Ang kaisa isang babae na pumukaw ng kaniyang attention. At nag iisang babae rin na ilang beses na niyang nakakasama ay hindi pa rin niya nagagawang dalhin sa ibabaw ng kama.
“Hi, kung hindi ka busy baka pwede mong tingnan ang ginagawa namin. At kung sakaling hindi mo magugustohan ay maaari naming bagohin.”
“Sure,” at tumayo na siya para puntahan ang sinasabi nito.
Nakasara ang may kakapalan na kurtina kaya naman ay napaka gandang pagmasdan ang madilim na kapaligiran at tanging mga kandila ang nagbibigay doon ng liwanag.
“Humn...nice, I think okay na ang mga ito ladies…ohh f*ck!” napaungol na lang siya ng maramdaman ang haplos ng mainit na palad sa kaniyang harapan.
“You’re big and hard sweetheart,” sabay dila nito sa kaniyang leeg kaya hindi siya agad nakagalaw.
Ngunit nang makabawi sa ginagawa ng dalawang babae sa katawan niya ay naging mabilis ang mga kilos niya.
“Suck me!” sabay tulak niya sa babae at napaluhod ito sa kaniyang harapan. Habang ang isa ay nasa kaniyang likuran at patuloy ang banayad na haplos sa kaniyang dibdib pababa sa abdomen part niya.
“Threesome lover boy?”
“Sure sweety.” at sa mismong carpet ay doon nangyari ang hindi dapat. Ngunit dahil lunod na siya ng nakakabaliw na pagnanasa ay walang alinlangan na humiga siya doon at hinila ang isang babae para dalhin sa kaniyang mukha. Sa tingin niya ay hindi sanay ang isang ito unlike sa isang babae na halos ayaw nag bitawan ang kaniyang harapan.
Samantala ay tila naparalisado si Caithlyn, habang nakatayo sa pintuan. At ang hawak niyang isang box ng cake ay biglang nabitawan kaya lumikha iyon ng ingay.
“Shit! Wait baby!” malakas na tinulak niya ang babaeng nakaupo sa kaniyang mukha. At nagkukumahog na nagbihis saka tumakbo palabas ng pintuan ngunit likuran na lang ng sasakyan ng dalaga ang kaniyang nakita. Kaya sa inis ay bumalik sa loob at malakas na sinigawan ang dalawang babae.
“Get out!” gustong bugbugin ang sarili sa katangahan kung bakit hinayaan niyang hindi naka lock ang pintuan. At talagang parang nananadya ang pagkakataong sa akto pa siya inabutan. Hindi pa naman iyon basta babae na madaling paamuin o papaniwalain.
Hanggang lumipas ang ilang araw at kahit maraming beses na siyang nag pabalik balik sa bahay ng dalaga ay hindi niya ito makausap man lang. Ang sabi ng caretaker ay wala na ito roon kaya bagsak ang balikat na umuwi na lang ng bahay. Bigla siyang napaisip sa mga nangyari, hindi kaya sinadya ng dalawang babaeng yon? Bakit timing pa na sa ganoong tagpo siya nadadatnan ni Caithlyn. At sa kawalang maisip ay tinawagan ang kaibigang detective pata ipahanap ang dalaga.
“Hanapin mo siya kung saang bansa naroroon.”
“Copy.”
Para siyang sasabog sa inis na nararamdaman, kaya minabuting magtungo na lang sa kaniyang opisina. Marami pa naman siyang kailangan pirmahan ngayon at baka sakaling mabaling rin ang attention sa ibang bagay.
“Good afternoon Chairman.”
Subalit dedma siya, ayaw niyang makipag usap sa kahit na sino. Kaya nagmamadaling pumasok na sa loob at agad na hinarap ang mga files na nasa ibabaw ng kaniyang table. Lumipas ang mahabang oras at hindi na niya namalayan na madilim na sa labas.
“Chairman, it's almost 9PM.”
“Oh, sige umuwi ka na at maya maya ay paalis na rin ako.”
Sumandal muna siya dahil nangalay ang kaniyang likuran sa pagkakayuko. At bumalik na naman sa alaala ang mukha ng dalaga. Nasaan na kaya ito ngayon, dinampot ang remote ng tv at ini-on iyon. Subalit na patayo siya sa isang flash report. May videoclip ang dalaga sa isang ball party habang halos nakayakap na sa katawan nito ang isang lalaking matangkad. Ayon sa balita ay nasa Paris ang dalaga kasama ng pamilya nito. Kaya lalong nadagdagan ang pagkainis at hindi mawawala yon kung mananarili siya sa bansa.
Kaya kinagabihan din ay sakay siya ng private plane patungo ng Paris. Hindi siya makakapayag na may ibang lalaki na makakakuha ng attention ng dalaga. Kaniya lang si Caithlyn at kung hindi siya agad kikilos ay siguradong masisira ang plano niya.
Samantala sa isang five star hotel si Caithlyn nag-stay dahil gusto niya ng tahimik at walang istubo na kahit sino. Masyadong magulo sa bahay nila dahil naroon halos ang buong pamilya Montemayor. At malamang na hindi rin siya titigilan ng mga pinsan sa kakareto sa kaibigan ng mga ito. Habang nakahiga ay pumasok sa alaala ang binata. Hindi niya inaasahan na makikita niya ito sa ganoong akto. At bakit nasasaktan siya na malamang may kaulayaw itong iba. Nagseselos ba siya, dahil hindi niya makalimutan ang araw na iyon na nakaramdam siya ng sakit at hindi napigilang umiiyak. Ayaw na niyang maalala pa ang mga nasaksihan kaya napilitan siyang bumangon ng tumunog ang kaniyang cellphone.
“Where are you?”
“Nasa hotel ako Kuya, ayaw ko dyan maingay at kinukulit lang nila ako.”
“Umuwi ka dahil naririto si Marcus Ortega at hinahanap ka.”
“Huwag mong sabihin kung nasaan ako, ayaw kong makipag usap sa lalaking yan!”
“Sigurado ka?”
“Yes, I'm sure Kuya Jordan.”
“Okay mag-ingat ka riyan, bye.”
Ano naman kayang kailangan ng lalaking yon, kapal ng mukha na puntahan siya. Kung noong una niyang nakilala ito ay napaniwala pa siya nito. Ngayon ay never, kapareho rin ito ng mga babaero niyang pinsan. Subalit hindi pa man lang siya nakakagawa ng tulog ay tumunog ang doorbell. Nagsuot lang siya ng bathrobe at lumapit sa pintuan saka iyon binuksan.
“Let’s drink.”
Tinalikuran niya ang mga pinsan at kapatid, ang akala niya ay ligtas na siya sa ingay. Ngunit ito at may mga dala pang inumin.
“Sandali lang,” at tumalikod na siya para magbihis.”
Few minutes later...
“Sino ba ang Marcus Ortega na yon sis?”
“Wala, huwag na niyong banggitin dito ang tungkol sa lalaking yon.”
“Humn... boyfriend mo ba ang lalaking yon?”
“Hindi ah!”
“Mukhang bigtime ang lalaking yon sis, kaya mag ingat ka sa mga ganoong lalaki. Hindi basta mag aaksaya ng oras ang isang kagaya niya kung wala lang yon.”
“Kung gano’n bakit ayaw mong bigyan ng chance si Anthony?” singit naman ang pinsan niya.
Pinsan, ayaw ko sa ganyang lalaki parang isang salita lang ay agad na yuyuko.”
“Anong gusto mo ang kagaya ni Marcus Ortega?” ika naman ng Kuya niya.
“Kung nagpunta kayo rito para inisin lang ako ay mabuting magsiuwi na kayo sa mansyon. Kaya nga umalis ako doon ay gusto ko ng katahimikan huh!”
“Okay fine! Na miss ka lang namin bunso kaya nga kami naririto. Lagi kang busy sa kung anong bagay kaya wala kang time sa family gatherings at laging gustong tumakas.”
Bigla naman siyang natilihan, tama ang Kuya niya lagi siyang umiiwas. Hindi naman kasi siya mahilig sa mga ganoon. Sawang sawa na siya sa mga ball party na laging kaharap ay mga plastik na tao. At puro business ang topic samantalang bata pa siya para sa ganoong mga seryosong topic.
“Seriously Princess mag ingat ka sa Marcus Ortega na yon. May kakaiba sa kaniya, hindi iyan mag sasayang ng oras na sundan ka kung walang motibo.”
“Motibo agad? Malay mo naman talagang tinamaan kay Princess Caithlyn Dae Mondragon Montemayor, na may asul na mga mata.” tila nang-iinis pang sabat ng pinsan.
“Wow, talagang buong pangalan ko pa?”
“Seriously pinsan, type mo si Marcus ano?”
“Huwag kang tumigil Vince at ibabato ko sayo ang remote na ito.”
“Oy! Nag blush…aray naman!” sapol siya sa ulo na hindi man lang niya nailagan.
“Bakit ka kasi namumula pinsan kung wala kang gusto kay Marcus Ortega?”
“Isa ka pa Vency, talagang hindi ninyo ako titigilan?”
“Okay, awat na Prinsesa, maiba ako sa usapan may lead na raw kung sino ang tumarantado kay Kathleen.”
Biglang nag seryoso si Jordan at bumaling kay Vince, “totoo ba yan pinsan?”
“Hindi pa confirm ngunit isa raw CIA ang lalaking yon at pinsan ng asawa ni Colt.”
“Sigurado ka na pinsan ni Lindsay ang lalaking yon?”
“Sure, ang hindi pa confirm ay kung siya talaga ang lalaking yon dahil pag nagkataon ay malaking problema mahirap kalabanin ang CIA maraming koneksyon.”
“Kung gano’n naroon siya sa mansyon ni Uncle JB at isa sa mga bisita?”
“Malamang, at kung natatandaan nyo si Daniel na nasa agencia ni Josh ay pinsan rin ni Lindsay kaya sigurado na may alam siya.”
“Alam na ba ni Josh ang tungkol dito?”
“Not sure, kasi kung may alam na iyon ay matagal na sanang kumikilos ang mga yon. Parang hindi nyo kilala ang pinsan natin yon. Kaya nga nag aalala ako pag totoong ang CIA na yon ang tumarantado kay Kathleen. Siguradong lulusubin ni Josh ang mga iyon, ang hindi ko alam kung may alam kayo na si Josh ay dating CIA Navy Seal.
- Writer
