บ้านหลังใหญ่ของนายกรพัฒน์ คุณแฟนสุดที่รักของผมหลังจากที่ผมบอกกับน้องก๊อปไปเมื่อวานนี้ว่าวันนี้ตอนเช้าผมมีประชุมทีมผู้บริหารมอเตอร์ไบค์ประจำประเทศไทย น้องก๊อปก็ออกไปทำงานเรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงแต่ผมยังคงเตรียมตัวอยู่ในห้องนอนเพียงลำพัง เพื่อแต่งตัวก่อนจะโทรหาเพื่อนสนิทที่สุดทันที
"ฮัลโหล นายถึงไหนแล้วเชนเราแต่งตัวเรียบร้อยละกำลังจะลงไปด้านล่างนะ"
"นายรีบลงมาเลยตอนนี้เราอยู่หน้าบ้านนายละ ก่อนที่จะมีใครมาเห็น" เชนเพื่อนสนิทพูดกับผมด้วยความเป็นห่วง
"ไม่น่าจะมีอะไรแล้วล่ะ ตอนนี้ก๊อปไปทำงานละ โอเคเจอกัน"
ผมรีบกดวางโทรศัพท์และหยิบซองเอกสารสำคัญลงไปด้านล่างเพื่อไปขึ้นรถของเจ้าเชนที่จอดอยู่หน้าประตูบ้านด้วยความระมัดระวังเกรงจะมีคนมาเห็นและจับได้ ผมเดินมาถึงรถเปิดประตูก่อนจะก้าวขึ้นรถยนต์คาดเข็มขัดไม่ทันที่ผมจะจัดการให้เรียบร้อยผมก็ต้องเจอคำถามที่ทำให้ผมรู้สึกตกใจ
"นายเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมดู
