พลั่ก!
ตุบ!
“อ๊ะ!”
ลูกพลับร้องขึ้นด้วยความจุกหลังจากถูกผลักลงเตียงอย่างแรง แม้ว่าเตียงจะไม่ได้แข็งมากแต่แรงที่นาวาผลักเธอลงมาแผ่นหลังที่กนะแทกลงไปม้นไม่เบาเลยสักนิด
“เคยบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าใกล้ชิดกับผู้ชายคนอื่น!”
นาวาเอ่ยขึ้นพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อตัวเองช้า ๆ และจ้องมองไปยังร่างบางบนเนียง การกระทำของเขามันดูนิ่ง เยือกเย็นจนชวนให้ขนลุก นั่นทำให้ลูกพลับรีบลุกขยับตัวถอยห่างออกจากเขาด้วยความรู้สึกอันตราย
“...”
“เพราะวันก่อนใจดีเกินไปใช่ไหม ผ่านมาไม่กี่วันก็ลืมไปแล้ว ว่าเวลาถ้าดื้อแล้วจะโดนอะไร”
พรึ่บ! หลังจากเสียงเยือกเย็นจบลง เสียงเสื้อที่ถูกถอดโยนทิ้งอย่างไม่ใยดีจากฝีมือนาวาก็ดังขึ้น ก่อนมือหนาจะเลื่อนลงมาปลดเข็มขัดหนังที่ใส่และรูดมันออกจากหูกางเกงทีเดียวอย่างแรง
ฟืดดด!
“อึก!”
ร่างบางกลืนน้ำลายลงคอพร้อมร่างสั่นขึ้นทันทีกับท่าทางของร่างสูงที่จ้องมองเธอไม่ละสายตาเหมือนจะฉีกร่างข
