“คิดถึงคุณจัง”
“หึ! กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่”
นาวาไม่ได้ผลักหญิงสาวตรงหน้าออก แต่กลับปล่อยมือจากมือของลูกพลับก่อนจะยกขึ้นโอบเอวหญิงสาวตรงหน้าแล้วถามขึ้นด้วยรอยยิ้ม
“กลับมาได้อาทิตย์กว่า ๆ แล้วค่ะ”
หญิงสาวตรงหน้าผละออกจากกอดก่อนจะดึงมือนาวาไปจับเล่น
“แล้วไม่คิดจะบอก?”
นาวาเลิกคิ้วถามหญิงสาวขึ้น
“แหม ทำเหมือนกับวานี่ติดต่อง่ายมากนะคะ”
เธอตอบกลับอย่างหยอกล้อ ท่าทางดูออกอย่างง่ายดายว่าพวกเขาสนิทกันแค่ไหน
“หึ! แค่เธอโทรมายังไงฉันก็ว่าง”
คำตอบของนาวาทำให้ลูกพลับใจกระตุกขึ้นอย่างไม่รู้ตัว ก่อนที่สายตาของเธอจะมองไปยังมือของนาวาที่เคยจับมือเธอไว้ แต่ตอนนี้กลับถูกผู้หญิงอีกคนจับอยู่
“งั้นคืนนี้ไปดื่มกันหน่อยไหม”
หญิงสาวเอ่ยชวนเขาขึ้นพร้อมกับส่งสายตาที่เขาและเธอรับรู้กันอย่างดี
“หึ! ไปสิ”
นาวาตอบกลับอย่างไม่ปฏิเสธ
“งั้นไปกันเลยไหม มีอะไรตั้งหลายอย่างที่ชาอยากเล่าให้วาฟัง แล้วก็...
