ตอนที่3 หนูทดลอง
896 Words
“เธอก็แค่มาเป็นหนูทดลองของฉัน”
คำพูดที่เขาพูดออกมาเหมือนกับเป็นเรื่องเล่น ๆ ที่ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร ต่างกับคนฟังที่รู้สึกแย่อย่างมากที่สุด เธอไม่คิดเลยว่าจะมีคนที่เห็นชีวิตคนเป็นของเล่นได้ง่ายดายขนาดนี้
“ละ...แล้วถ้าฉัน มะ...ไม่ทำ”
เธอกลัวและไม่รู้ว่าคำตอบจะเป็นยังไง แต่เธอก็กลัวเกินกว่าจะตอบตกลงสิ่งที่เขาเสนอให้ง่าย ๆ เธอรู้ว่าลำพังตัวเธอจะหาเงินจำนวนขนาดนั้นมาใช้หนี้มันไม่ใช่เรื่องง่าย แต่มันก็ดีกว่าการที่เธอต้องยอมเป็นหนูทดลองให้กับผู้ชายตรงหน้าเธอไม่ใช่เหรอ
“หึ!! เธอรู้ไหมว่าการตกลงสิ่งที่ฉันเสนอให้ เธอจะได้ทุกอย่างเหมือนที่ฉันพูด...”
“แต่เมื่อไหร่ที่เธอปฏิเสธนั่นหมายความว่าทุกอย่างเป็นโมฆะ แล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือว่าพ่อของเธอ เธอก็ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง”
นาวารู้อยู่แล้วว่ายังไงหญิงสาวตรงหน้าจะต้องปฏิเสธเขา ถึงแม้ว่าท่าทางขี้กลัวของเธอจะแสดงออกอย่างชัดเจน แต่สายตาของเธอกลับซ่อนความดื้อเอาไว้อย่างปิดไม่อยู่
และแน่นอนว่าข้อเสนอที่เขาให้เธอไปก็ถือว่าเขาใจดีมากแล้วทั้งที่เขาไม่จำเป็นต้องให้ก็ได้ แล้วถ้าเธอเลือกจะปฏิเสธเขาไม่รับเงื่อนไขของเขา เขาก็จะไม่ให้อะไรเธอ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะรอดไปได้ อะไรที่เขาอยากได้ มีเหรอที่เขาจะไม่ได้มัน
“ฉันให้เวลาเธอคิดสามวิ ระหว่างตกลงง่าย ๆ แล้วพ่อเธอจะปลอดภัย หรือจะยอมเสียอะไร ๆ ไปเปล่าๆ”
นาวาพูดขึ้นอีกครั้งเน้นย้ำคำว่าอะไรพร้อมกับจ้องมองร่างกายของลูกพลับอย่างเปิดเผย
“...”
แน่นอนว่ามันเป็นการกดดันลูกพลับอย่างไร้ทางเลือกกับเธอ และคำพูดของเขามันก็เข้าใจได้ง่ายมากว่าเธอไม่มีทางรอดจากเขา ไม่ว่าจะเลือกทางไหน
“หนึ่ง”
เสียงและท่าทีสบาย ๆ ของนาวาแสดงออกมาอย่างไม่รีบร้อน
“...”
ต่างกับใจของลูกพลับที่ตอนนี้มันเต้นโครมครามอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“สอง”
เป็นอีกครั้งที่น้ำเสียงสบาย ๆ ของเขาดังขึ้น แต่ครั้งนี้มันแฝงไปด้วยความเยือกเย็นปนมากดดันเธออีกครั้ง
“...”
“สาม”
“...”
ลูกพลับยืนจ้องมองนาวาด้วยสายตาลนลานเมื่อหมดเวลาที่เขาให้กับเธอ เวลาชีวิตที่จะเปลี่ยนไปของเธอ มันมีค่าแค่สามวินาทีสำหรับเขา
“เลือก”
เขาเอ่ยขึ้นพร้อมกับก้าวเข้าไปหาเธอช้าๆอย่างไม่รีบร้อนจนมาหยุดตรงหน้าเธอ
“ฉะ...ฉันต้องทำอะไรบ้าง”
เสียงที่พยายามทำให้นิ่งแต่ยังคงฟังออกว่ามันสั่นเอ่ยถามร่างสูงตรงหน้าเธอขึ้น
มันอาจจะสิ้นคิด และมันอาจจะดูแย่มากที่สุดท้ายเธอเลือกทำตามที่เขาเสนออย่างง่ายดาย แต่ชีวิตที่อยู่ในกำมือของเขาเธอควรจะเลือกทางที่ดีที่สุด ในเมื่อยังไงเขาก็ไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ งั้นเธอก็ขอแลกกับความปลอดภัยของพ่อและบ้านของเธอก็แล้วกัน
“หึ!! เธอนี่ฉลาดกว่าที่ฉันคิดอีกนะ”
น้ำเสียงพอใจพร้อมรอยยิ้มร้าย ๆ เอ่ยออกมา นิ้วเรียวยาวของเขายกขึ้นถัดผมดำสลวยของหญิงสาวอย่างอ่อนโยน
แต่ถึงแม้การกระทำของเขาจะอ่อนโยนยังไงมันก็ไม่ได้ทำให้ลูกพลับรู้สึกดีขึ้น เพราะถ้าใครได้มายืนอยู่ข้าง ๆ เขาตอนนี้ จะรับรู้ถึงกลิ่นอายความเลวร้ายในตัวเขาได้อย่างดี
“กินนี่ซะ”
นาวาเดินไปยังโต๊ะหัวเตียงที่มีขวดใสขนาดเล็กวางอยู่หนึ่งขวดและหยิบมันมายื่นให้กับหญิงสาว
“อะ...อะไรคะ”
ลูกพลับมองอย่างไม่วางใจ อยู่ ๆ เขาก็ยื่นอะไรมาให้เธอกิน จากความเลวร้ายของเขาแล้วมันต้องไม่เป็นผลดีต่อตัวเธอแน่
“มันไม่ทำให้เธอตายหรอก”
เขาไม่ตอบสิ่งที่เธอถามแต่บอกให้เธอสบายใจด้วยรอยยิ้มมุมปาก แต่คำพูดแบบนี้ของเขามันช่วยให้คนฟังรู้สึกหายกลัวและสบายใจได้จริง ๆ เหรอ ไม่เลยสักนิด
“หรืออยากให้ฉันป้อน?”
คิ้วหนายกขึ้นเมื่อหญิงสาวไม่ยอมรับยาในมือของเขาไปสักที
“...”
ลูกพลับยังคงจ้องมองยาน้ำใส ๆ ในมือของนาวาเหมือนเดิมโดยไม่รับมันมา นาทีที่เขาให้เธอเลือกเธอก็เลือกที่จะรักษาผลประโยชน์ตัวเองไว้ก็จริง แต่พอถึงเวลาต้องลงสนามจริง ๆ มันไม่ได้ง่ายอย่างที่เธอคิดเลย สุดท้ายความกลัวก็เข้าปกคลุมหัวใจของเธอเต็มไปหมด
หมับ!
“อึก!”
สุดท้ายยาตัวใหม่ที่นาวาพึ่งผสมเสร็จในวันนี้ก็ถูกกรอกเข้าปากของหญิงสาวด้วยฝีมือของเขาอย่างง่ายดายจนหมดทุกหยด และยานั่นก็คือ ยาปลุกเซ็กส์ที่เป็นหนึ่งในงานอดิเรกของนาวานั่นเอง
“มาเริ่มทดลองกันเลยดีกว่า หนูน้อย”
- Writer
