หลังจากวันนั้นพวกเขาทั้งสองก็ตัวติดแนบชิดกันราวกับคู่รักข้าวใหม่ปลามัน สถานะของทั้งคู่ตอนนี้คนนอกมองเหมือนคู่รักก็ไม่ปาน
“ทำอะไรกินเหรอครับ กลิ่นหอมจัง” พายุเดินเข้าไปหาน้ำหนึ่งที่กำลังตั้งใจทำอาหารอยู่ในโซนห้องครัว
“ผัดกะเพราค่ะ พี่พายุกินได้หรือเปล่าคะ” น้ำหนึ่งที่กำลังปรุงรสอยู่เอ่ยถามขึ้นมา
“อือ... กินได้สิ กินช้างทั้งตัวก็ได้ตอนนี้พี่หิวมากเลย เมื่อคืนไม่รู้ใครรีดน้ำออกจนหมดแรง” พายุยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์ทำเอาให้คนที่กำลังทำอาหารอยู่ถึงกับวางเครื่องปรุงในมือลงและเปิดน้ำล้างมือให้สะอาด ไม่ลืมปิดเตาแก๊ส
“ไม่รู้ว่าจะมีอะไรให้คลายเหนื่อยไหม” พายุพูดขึ้นอย่างหยอกล้อ
“งั้นคงต้องเสิร์ฟของหวานเพิ่ม” น้ำหนึ่งบอกก่อนถอดผ้ากันเปื้อนที่ตัวเองใส่ออกอย่างยั่วยวน
“แบบนี้คงต้องลองของหวานก่อนแล้วละ ว่าแต่มันอยู่ตรงไหนเหรอครับ” พายุมองน้ำหนึ่งด้วยความกรุ้มกริ่มพลางเลียริมฝีปากหนา เมื่อเห็นหญิงส
