วาดจันทร์เป็นลมไปเกือบหนึ่งชั่วโมงเต็มๆ ครั้นฟื้นขึ้นมาก็ไม่สามารถทนมองหน้าลูกสาวและลูกชายได้เต็มตาเหมือนเก่า
"คุณมัม..."
"กลับไปคุยกันที่บ้าน" เรื่องนี้เธอไม่อาจตัดสินใจคนเดียวได้ว่าจะเอายังไง พูดจบวาดจันทร์ก็กลับไปรอที่บ้านก่อน
เจ้าขาน้ำตาคลอ เมื่อกี้คุณมัมพูดแต่ไม่ยอมมองหน้าเธอเลย คงโกรธเธอมาก
"ไปกันเถอะ" ออสตินยื่นมือมาให้เจ้าขาจับ พอเจ้าขาวางมือลงมาฝ่ามือหนาก็บีบกระชับให้แน่นขึ้น เจ้าขารู้สึกอุ่นวาบไปทั้งใจ บีบมือตอบกลับบอกเป็นนัยว่าเธอก็จะอยู่เคียงเขาเช่นกัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
@คฤหาสน์ซัลลิแวน
"คุณผู้ชายขา คุณผู้หญิงกลับมาแล้วค่ะ"
"กลับไปบอกให้รอฉันสักสิบนาที ขอปลูกเจ้านี่ให้เสร็จก่อนแล้วฉันจะเข้าไป" เอเดรียนเพิ่งได้รับบอนไซจากเพื่อนชาวญี่ปุ่นมาเลยเอามาลงกระถางไว้
"แต่ว่า....เอ่อ...คือว่า..." สาวใช้อึกอัก
"มีอะไรจะพูดก็พูดมัวแต่อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่ได้"
"คือคุณผู้หญิงร้องไ
