พลั่ก!
เมื่อเห็นว่ามีเพื่อนมาตามมันก็ผลักเจ้าขาออกแล้วรีบขับรถหนีไป
"เป็นอะไรรึเปล่า"
"มึนหัวนิดหน่อย ขอบใจนะแกมากนะที่มาช่วยได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่รอด" ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าต้องถูกข่มขืนขึ้นมาเธอจะมีชีวิตต่อไปยังไง
"ฉันสิต้องขอโทษไม่น่าปล่อยให้แกไปเข้าห้องน้ำคนเดียวเลย"
"อย่าโทษตัวเองแบบนั้นสิ ผิดที่ฉันไม่ระมัดระวังตัวเองมากกว่า"
"แล้วจะเอายังไงต่อ"
"ฉันอยากกลับแล้วอะ มึนหัวยังไงก็ไม่รู้"
"งั้นฉันกลับด้วย"
"จะบ้าเหรอควีน! วันเกิดแกทั้งที อีกอย่างเพิ่งมาไม่ถึงสองชั่วโมงเลย เจ้าของวันเกิดจะกลับก่อนได้ยังไง"
"แล้วแกจะกลับยังไง โทรให้คนขับรถมารับ?"
เจ้าขาส่ายหน้า คืนนี้เธอต้องกลับไปนอนที่คอนโด ดังนั้นจึงมีอยู่สองทางเลือก ไม่เรียกแกร็บก็แท็กซี่
ตึกๆๆๆ จังหวะที่ยังไม่รู้ว่าจะเอายังไงก็มีคนเดินผ่านมาทางนี้พอดี เธอกับควีนหันมองตามสัญชาตญาณ จึงเห็นว่าเป็นออสตินกับหญิงสา
