ชายหนุ่มมีสีหน้าผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด กระนั้นก็กลบปิดได้อย่างรวดเร็ว ด้วยการเชิดหน้าตามสไตล์คุณหนูผู้ยโส
“แก้วที่บ้านนี้คงหมดไปเยอะเลยนะ จากฝีมือของป้ากับหลาน”
น้ำเสียงเย้ยหยันนิดๆขณะเดินไปเปิดตู้เย็นหาน้ำดื่ม สีหน้าของชุลีพรเหือดลงเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่แปลกใจนักกับกิริยาท่าทางของลูกชายคนเล็กของบ้านนี้ที่ปฏิบัติกับเธอและหลานสาวอย่างเสมอต้นเสมอปลาย
“คุณชายเล็กอยากได้อะไรไหมคะ ชาร้อน กาแฟ หรือว่า...”
“ไม่ต้อง” น้ำเสียงแข็งกระด้างชินหู”ถ้าเก็บเศษแก้วหมดแล้ว ก็ไปนอนได้เลยนะ ไม่ต้องมาลำบากเพราะฉันหรอก เพราะถ้าฉันต้องการอะไร ฉันคงจะจัดการเองได้ เพราะนี่มันบ้านฉันนี่นะ”
ยังเหมือนเดิม อายุเพิ่มขึ้น แต่ความร้ายกาจก็ยังคงอยู่
“ค่ะ”
เจ้าหล่อนรับทราบความประสงค์นั้น หยิบที่ใส่ขยะใบเล็ก เดินไปวางไว้ตรงมุมห้อง เธอกำลังจะออกไปจากห้องครัวแล้ว แต่คุณเล็กของเธอก็ยังเรียกไว้ ด้วยท่าทางเงอะงะนิดๆอย่างผ
