JAMILLAH
Years had passed…
DALAWA lamang ang naging anak namin, si Janine Roice at Jay Royz. Pareho na silang maayos ang mga buhay, matagumpay sa kani-kaniyang propesyon, at wala na kaming mahihiling pa.
Ngunit sa kabila nito, tila wala silang balak na lumagay sa tahimik. At heto kami, mag-asawa, unti-unting nakakaramdam ng pananabik… sabik magkaroon ng apo na magpapasaya sa aming pagtanda.
“Janine, anak, kailan mo ba kami bibigyan ng apo?” tanong ko isang hapon habang sabay-sabay kaming nagmeryenda. “Baka maunahan ka pa ni Jay?”
Napabuntong-hininga siya, saka ngumiti nang tipid.
“Hayaan nyo po siyang mauna, Mommy. Matagal pa bago ako bumuo ng pamilya. Wala pa po akong nakikitang lalaking karapat-dapat na maging ama ng magiging anak ko.”
Hindi ako agad nakasagot. Sa halip, tinitiga
