ในเมื่อตัดสินใจเลือกที่จะปล่อยวางแล้ว เขาก็จะไม่ยึดติดกับข้าวของของหล่อนอีก รดิศปรับอารมณ์ให้เป็นปกติ แล้วเอ่ยเสียงเรียบว่า
“ไม่ต้องหรอก เธอเอาไปเถอะ เสื้อแบบนั้นฉันมีเยอะแยะ”
ชายหนุ่มกวักมือเรียกคนที่ยืนกระมิดกระเมี้ยนให้เดินเข้ามาใกล้ หยิบกระดาษออกแบบตกแต่งภายในส่งให้หญิงสาว ด้วยต้องการเบี่ยงความสนใจของตัวเองและของเธอไปจากอดีต
“เปลี่ยนเสื้อเสร็จแล้วก็มาช่วยฉันดูแบบแปลนตกแต่งพวกนี้หน่อย”
โมฬีรับเอกสารมาแล้วเดินไปนั่งบนโซฟา ก้มหน้าทำงานอย่างขะมักเขม้น ไม่ได้สนใจความผิดปกติของเขา และไม่เห็นว่าชายหนุ่มทอดถอนใจอยู่หลายครั้ง
ท่านประธานหนุ่มใช้เวลาตลอดทั้งเช้าเคลียร์เอกสารจนเสร็จ พลางเหลือบมองไปยังโมฬีเป็นระยะๆ เจ้าตัวง่วนอยู่กับแบบแปลนที่เขามอบหมาย เห็นจดอะไรบางอย่างลงในกระดาษอยู่หลายแผ่น น่าจะเป็นส่วนเพิ่มเติมที่เธอคิดว่าเหมาะสมควรจะมี
รดิศเผลอยิ้มอย่างเอ็นดู ก่อนจะปิดหน้าแฟ้มเอกสารแฟ้ม
