“เราเป็นผัวเมียกัน ต้องขอบคุณทำไม”
“เบาๆ สิคะ เดี๋ยวใครก็มาได้ยินเข้าหรอก” โมฬีตาโต รีบปรามเสียงเบา ตกใจจนลืมอาย
รดิศยักไหล่
“ได้ยินก็ได้ยินไปสิ ไม่เห็นจะสน”
ไม่สนได้ไง!?
คนฟังสับสนงวยงง ที่ผ่านมาเขาไม่ต้องการให้ใครแม้แต่คนเดียวรู้ถึงสถานะความสัมพันธ์ระหว่างเรามิใช่หรือ ทุกอย่างต้องเป็นความลับระดับท็อปซีเคร็ต เพราะไม่ต้องการให้มีเรื่องยุ่งยากตามมาทีหลัง โดยเฉพาะเมื่อมันอาจจะล่วงรู้ไปถึงหูคนรักที่หวนคืนกลับมาหาเขาเมื่อไรก็ได้ เขาแคร์หล่อนจะตาย ทำทุกอย่างก็เพื่อหล่อน ยอมแต่งงานตบตาครอบครัวก็เพื่อรอหล่อนเพียงคนเดียว
ตอนนี้ไม่รอแล้วรึไง?
เขาหมดรักแฟนเก่าแล้วหรือ?
แปลก... ผู้ชายคนนี้เปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนลิบลับ ราวกับเป็นคนละคนกันเลย!
ถึงเธอจะไม่ได้รู้จักรดิศลึกซึ้งมากนัก เพราะส่วนใหญ่ต่างคนต่างอยู่ ไม่ค่อยได้คลุกคลีหรือพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิตซึ่งกันและกัน แต่จากการสังเกตก็พอรู้
