His Lost Beloved

Chapter 6

Friday is fast approaching and here I am, currently standing in front of Ms. Linbao's office, patiently waiting for her to come out.

Great.

"Ms. Lopez, are you ready?" Tanong sa akin ni Ms. Linbao ng makalabas ito. I nodded. She smiled. "That's good. I've seen your designs and I know, our director will gladly like it!"

I shrugged. Bahala na ang mangyayari.

"Let's go. They must be already there." Naglakad na siya kaya sumunod na lang ako. Sa Assembly Area kami pupunta.

I'm kind of nervous. But I can manage.

Nakarating kami doon at halos nandito na rin ang iba't ibang departments with their representative, of course.

Umupo na rin kami.

"Ms. Lopez, we need to get this opportunity. Ang designs na mapipili ang siyang magiging major subject sa gaganaping fashion show. Kailangan nating ibangon ang department natin, naiintindihan mo naman ako diba?" Ms. Linbao stated.

So that's the main reason why this meeting is held. To choose for designs to be the main subject for the show.

Alright.

Our department is also aiming for that. Matagal na. I saw how my co-workers determined and passionate in making designs. They want our department to be featured because this will be our break. May makukuha rin kasi kami if ever na mananalo kami.

I just nodded my head to Ms. Linbao. I don't know if I can make it but I'll just do what I need to do. Whatever the result is, I will take it.

Ilang minuto na rin kaming maghihintay. Sino pa bang wala dito? Ah, the CEO himself. Nasaan na siya? Anong oras ba siya pupunta? Naiinip na rin ang ilan dito.

Napatingin kaming lahat ng magbukas ang pintuan. At last! Nandito na ang hinihintay namin kanina pa.

Pero nangunot ang aking noo ng makilala kung sino ang pumasok at umakyat sa stage. What is he doing here?

"Good morning, everyone." He greeted. "I'm Simon O'Vryen, the company's COO. In behalf of our dear CEO, I will be the one who will choose for your prepared designs as for will be the main subject for the upcoming fashion show. If you're going to ask me where is our CEO, well, he's currently busy and can't make it today. So, sorry for keeping you wait, and, let's start!" He clapped his hands and the whole room went dim. Tanging ang stage lamang ang may ilaw.

So he's the COO? Really?

What about the other three? Don't tell me, matataas na posisyon din ang mga iyon sa kumpanya?

Did I just encounter them days ago? ?

Gaya ng sinabi ni Mr. COO, nagsimula na ang presentation of designs. Nauna ang for kids department.

Ilang oras pa ang hihintayin ko bago mapapunta da department namin? Ang dami pa.

•••

"MS. LOPEZ, you can do it." Sabi sa akin ni Ms. Linbao. Department na namin ngayon at ako na ang magpe-present.

Tumayo na ako, dala-dala ang flashdrive kung saan naka-save ang mga designs ko.

I assembled the projector first before going up to the stage. Nasa gilid naman si Simon kasama ng ilang hindi ko kilala. Katabi rin nito ang sekretarya ng CEO.

Binigyan ako ni Simon ng tipid na ngiti pero hindi ko na ito pinansin. Hindi kami close. I just met him twice the other day.

"Good morning. I'm Jane. I'm the representative of GA's Department under the supervision of Ms. Veronica Linbao." I introduced. I roamed my eyes and stopped to Ms. Linbao. She gave me a thumbs up.

"I will be presenting our very own designs for gowns, please take a look. I will further explain the materials needed for each designs." I continued.

Minutes passed, I already explained everything for all of the designs presented in front. I have 5 designs in total. It's hard to make designs, honestly. Lalo pa't tatlong araw ko lang siyang ginawa. Kulang na kulang ang panahong meron ako. Hindi ko alam kung papasa ba ang mga designs na ginawa ko, pero bahala na. At least, I did my best to create my own. If it's not enough then it's no longer my problem.

"That's all. Thank you so much," I slightly bowed before I leave the stage. They gave me a round of applause too. I even saw Simon clapping hid hands too.

Malaki ang ngiti ni Ms. Linbao ng makabalik ako sa pwesto namin. "Jane, you nailed it!" Mahina niyang turan. Jane? First name basis na kami? "I didn't regret choosing you as our department's representative."

Napakamot ako sa ulo ko dahil hindi ko alam ang irereact ko. Tinanguan ko na lang siya at binaling ang tingin sa aming harap.

"Osige, deadmahin ko muna pang-i-snob mo sa supervisor mo." Bulong sakin ni Ms. Linbao. Humarap ako sa kanya at nandon pa rin ang ngiti niya.

Napailing ako. She's crazy.

Nagpatuloy ang pagpe-present ng iba pang mga department hanggang sa matapos na ang meeting. May dalawang oras din kami dito at sobra sobra sobrang nakakabagot. Muntik pa nga akong makatulog habang may nagpe-present sa unahan.

"Thank you so much for showing us your designs. We really appreciated your effort. Each departments, good job." Ani Simon ng may ngiti sa labi. "But since we're only going to choose one, you know what that means. We've scrutinized our opinions and we came up to this department. And I have the final say as well and I chose GA Department." Walang paligoy-ligoy na saad ni Simon. Si Ms. Linbao ay sobra ang tuwa dahil sa narinig at halos bugbugin na ako kakahampas.

I didn't know that she can be violent too.

"Alright, Ms. Linbao," Simon laughed. "We know how happy you are," sabi niya kay Ms. Linbao. Ms. Linbao peace signed and behaved. Buti naman.

"Their designs will be our main subject for our upcoming event. GA Department will be participating in the event themselves. For further information about the event, Supervisors, proceed to the conference room. If you have complaints for our decisions, kindly let us know. That's all for today, thank you so much everyone. You can now go back. Meeting adjourned." Nagsitayuan na rin kami dahil sa sinabi ni Simon.

Buti naman at tapos na. I checked the time just to see that it's nearly lunch time. Kaya pala nagugutom na ako.

Malaki ang ngiti ni Ms. Linbao ng bumalik kami sa department namin. Yung tipong mapupunit na dahil sa laki ng ngiti.

"Guys," She clapped her hands to get everyone's attention. Tumigil sila sa ginagawa nila at tumingin sa gawi namin. "WE ARE CHOSEN!" She exclaimed.

Pumaskil ang ngiti sa mga labi nila. Tumili si Cloud kasama si Andrea at tumakbo papunta sa akin.

"I knew it, girl! Ang galing-galing ng beshy namin!" Ani Andrea.

"Baks, ikaw na talaga! Ililibre kita mamaya!" Sabi pa ni Cloud.

"Baks, sama ako ah?" Sabat ni Andrea. Kumalas silang dalawa sakin at hinarap ang isa't isa.

"Che! Tayong dalawa ang manlilibre, malamang kasama ka!" Sabi ni Cloud. Napasimangot naman si Andrea.

"Sige na nga," anito.

"Osya, umupo na kayo. Balik sa trabaho." Singit ni Ms. Linbao. Tumango kaming tatlo saka naglakad papunta sa pwesto namin.

"Jane, congratulations." Hirit na sabi ni Ms. Linbao bago siya umalis.

Puro 'congratulations' ang mga natatanggap ko sa mga katrabaho ko. Puro tango lang naman ang ginagawa ko. Hanggang sa makaupo ako sa aking upuan.

If you're going to ask if Penelope did congratulate me, well–

"Congrats, Jane." Napatingin ako sa gilid ko at nakita si Penelope. Nasa likod niya si Ingrid–her number one supporter.

Tumango lang din ako sa kanya at muling ibinalik ang tingin sa computer.

She leaned closer to me, right to my ear. "Don't be too happy, lil missy. Baka biglang mawala yan sayo."

Lumayo na rin naman siya. "Bye. Congrats again." Saad nito. Tuluyan na siyang umalis.

"Hey, Jane. What did she tell you?" Usisa ni Cloud. And for sure, nakikinig din si Andrea.

"I shouldn't be happy for now." I honestly said without looking at them. I'm actually doing something in my computer right now.

"Hmp, that gaga talaga. Masyado siyang inggitera." Sabi ni Cloud ng may panggigigil.

"Korek! Alam mo bang laging ang samang tumingin ng babaeng yun sayo? Galit na galit. Tsk." Sabi pa ni Andrea.

"Wag kang mag-alala, Jane. Kami ang bahala. Hindi ka namin hahayaang maapi ng bruhang yon, okidoki?" Said Joseph. I was stunned for a moment and looked at them. I saw their smiles.. smiles that tells me they're just here beside me no matter what.

"Thank you," I said. Nakakatuwang isipin na kahit ganito ako sa kanila, they are still treating me as their friend. It makes me happy. It made me smile.

"Oh my gosh! Did I see it clear?! Am I seeing things?! Am I–OH MY GEE! You saw that too Andeng? Di ba? Di ba?" Parang tangang sabi ni Cloud. I chuckled.

Baliw.

"WAAAAAAAHHHHHH!" They both screamed. Napatingin na sa amin ang iba naming kasama. May pagtataka sa mga mukha nila.

Makasigaw naman kasi ang dalawa.

"Baks! Baks! Tangina, bakla! Ngumiti satin si Jane! Tumawa pa! Putangina talaga!" Sabi ni Andrea. Ang hitsura niya ay parang nakakita ng multo. Ganon din si Cloud. Napailing na lang ako.

As if it's the first time seeing me smiling and hearing me laugh. They saw it days ago. Ang pinagkaiba nga lang, nginitian ko sila at natawa ako sa kanila. Yeah, the only difference is that they're the reason.

They deserve that though. Why bother? I mean, hindi naman sila mahirap pakisamahang dalawa at isa pa, natiis nila ang ugali ko. Tama nang magpakita naman ako ng kaunting katauhan ko sa kanila. Hindi naman masama... siguro?

•••

"That girl!" Napatigil ako sa pagpa-flush ng toilet ng marinig ko ang pamilyar na boses sa labas.

"Chill ka lang. May plano ka naman diba?" Tanong ng kasama niya.

"Of course! Ako pa ba? Akala niya siguro magiging madali lang sa kaniya ang lahat. She took the light that supposed to be mine! Hindi ko siya hahayaang maging matagumpay!" Napataas ang kilay ko sa sinabi niya.

So may plano pala siya sakin? Hindi talaga siya mapapagkatiwalaan.

"Eh ano namang plano mo?" Tanong ng kasama niya.

"Just wait and see. Tingnan natin kung may mukha pa siyang ihaharap kapag naisagawa ko na ang plano ko." She snorted.

Lalabas na sana ako pero napatigil muli ng may narinig akong panibagong boses.

"Hah! What a bitch." Ani ng pamilyar na boses. "Ganyan ka ba kadesperada? Gagawin mo talaga ang lahat para sa pansariling kapakinabangan mo?"

"What did you say–"

"Desperada na nga, bingi pa." Singit ng isa pang pamilyar na boses. Bakit nandito 'to?

"Baks! Bawal lalaki dito!" Suway ni Andrea.

"Goshy, baks! I'm a girl!" Pustahan, tumitirik na mata nyan. "And besides, you're so tagal kaya! You made me wait for so long! Tapos narinig ko pa ang boses palakang Penelope na ito! Hmp!"

Yes and yes. Ang unang dalawang babaeng nag-uusap ay sina Penelope at Ingrid. Ang sumabat naman sa kanila ay si Andrea pati na rin si Cloud na pumasok na sa Women's CR.

"You, two–"

"Dalawa rin kayo. Tingin nyo, hindi ako magaling magbilang?!" Pagpuputol ni Cloud kay Penelope.

"Hoy, Penelope, binabalaan kita. Kapag may nangyari sa designs ni Jane o kay Jane mismo, ikaw ang pananagutin ko!" Sigaw ni Andrea. Narinig kong tumawa si Penelope.

"Oh? Anong gagawin mo? Isusumbong mo ako kung sakali? Wala kang mailalabas na pruweba kaya.. sorry ka na lang." At nagtawanan sila ni Ingrid.

Hindi ko alam kung bakit may mga taong katulad niya. Nagpapadala sa inggit, selos, at kung ano pang negative emotions kaya nagagawa ang mga bagay na alam nilang hindi tama.

"Ah, wala ebidensya? How about this?–

"That girl!"

"Chill ka lang. May plano ka naman diba?"

"Of course! Ako pa ba? Akala niya siguro magiging madali lang sa kaniya ang lahat. She took the light that supposed to be mine! Hindi ko siya hahayaang maging matagumpay!"

"Eh ano namang plano mo?"

"Just wait and see. Tingnan natin kung may mukha pa siyang ihaharap kapag naisagawa ko na ang plano ko."

–isn't this a proof?" Andrea scoffed. So she recorded their conversation minutes ago.

"You–"

"Ikaw din! Peste, puro ka you nang you. Wala ng ibang words?!" Pagpuputol ulit ni Cloud kay Penelope.

"HOW DARE YOU!" Galit na sigaw ni Penelope. "GIVE THAT TO ME!" Anito pa nito.

"Ay pak! May iba palang alam na vocabulary eh. Bibigyan pa sana kitang dictionary." Pang-iinis ni Cloud.

"Why would I give this to you? A.SA. KA." Sabi ni Andrea.

"Hep, hep! Not too fast." Maarteng sabi ni Cloud. "Andeng, tara na. Baka hinahanap na tayo ni Jane sa lobby." Hindi nila alam na nandito ako. I told them I'll wait for them at the lobby. Pero naiihi ako kanina kaya dito ako nagpunta.

"And oh, Penelope and Ingrid, once na may nangyari talaga kay Jane, bye bye Alemar Cos na kayong dalawa." Andrea, then, laughed.

Baliw talaga.

Hindi ko na alam ang nangyari. Basta ang narinig ko na lang ang pag-alis ng dalawa at ang pagdadabog ni Penelope bago umalis sa cr.

Ng masigurong wala ng tao, lumabas na rin ako. A smile formed in my lips.

Andrea and Cloud. They just proved themselves to me as a friend. Hindi na ako magsisisi kung kakaibiganin ko silang dalawa. Worth it naman.