บทที่22 ปลอบขวัญหรือเอามัน 2/2

1325 Words

“ทำมากกว่านี้ก็ได้...แกลองกล้ามายุ่งกับเมียฉันอีกสิ” ไอ้เสี่ยเริ่มลังเล เพราะหมัดเมื่อกี้มันก็เจ็บใช้ได้ แล้วคนเริ่มมาถ่ายรูป ถ่ายวิดีโอแล้วด้วย “ฝากไว้ก่อนเถอะ” ชายแก่คราวพ่อปลายฟ้ารีบเดินออกไป โอฬารรีบพาแฟนสาวขึ้นรถทันดี โชคดีที่เขาได้ยินเสียงหากไม่ได้ยินไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง “เจ็บไหมครับ มันลวนลามคุณหรือเปล่า” โอฬารถามด้วยความเป็นห่วง “ไม่ค่ะ...คุณมาพอดี” ปลายฟ้าบอกเขา เธอก็ตกใจตอนแรก แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว “คราวหน้าผมไม่ให้ไปไหนคนเดียวแล้ว อันตรายเมียสวยๆแบบนี้” โอฬารดึงเธอเข้ามากอดไว้แนบอก “ค่ะ” ปลายฟ้าไม่พูดอะไร นั่งซบพิงไหล่คนขับไปตลอดทาง “กลัวหรือเปล่า” โอฬารเห็นสาวน้อยเงียบไป จึงถามขึ้น ปลายฟ้าไม่ตอบส่ายศีรษะอย่างเดียว เวลาที่อยู่ใกล้เขาทำให้เธอปลอดภัยจริงๆ โอฬารเห็นแฟนสาวเงียบๆ เขาจึงขับรถไปจอดที่สวนสาธารณะริมแม่น้ำ ให้วิวแม่น้ำกลางคืนกับแสงสีเมืองกรุงช่วย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD