"ทำไม...กลัวหรือไง"
เขาจ้องตาเธอ อยากรู้ความรู้สึกว่าเธอคิดยังไง
"กลัวค่ะ"
พาขวัญตอบ เธอเองก็สบตาเขาไม่หลบเหมือนกัน
จนชรัณยอมแพ้แววตาคู่นั้น
"ผมไม่ได้ทำอะไรผิดกฎหมายแน่นอนคุณสบายใจได้"
ชรัณอ้าขาออกและดึงเก้าอี้ที่เธอนั้งให้ขยับมาใกล้เขามากขึ้น
พาขวัญมองเขาไปในดวงตาเขา เธอเชื่อว่าเขาพูดความจริง
"ขวัญเชื่อคะ แต่ถ้าคุณซื้อจริงๆ ขวัญจะขายให้คุณหมดเลย ปอด ตับ ไต คงจะรวยอื้อซ่า"
พาขวัญล้อเล่นกับเขา
"ถ้าคุณขายผมก็ซื้อ...ซื้อแค่คุณคนเดียว"
ชรัณพูดสวนขึ้นทันทีด้วยสีหน้าที่จริงจัง
"หมายความว่าไงคะ"
พาขวัญขมวดคิ้วมุ่ย
"ถ้าคุณขายผมจะซื้อ ซื้อทั้งตัวคุณให้เป็นสิทธิ์ของผมคนเดียว"
"คุณคงเคยชินกับการซื้อผู้หญิงสินะคะ"
"ผมไม่ปฏิเสธว่าผมใช้เงินซื้อแต่ผมไม่เคยถือสิทธิ์อยากครอบครองเพราะผมไม่ต้องการแต่ตอนนี้ผมต้องการคุณให้เป็นของผมคนเดียว"
"เงินมีค่ามากค่ะ แต่ไม่ใช่สำหรับตัวขวัญ"
ชรัณมองหน
