มาเฟียที่..อ่อนโยน

1530 Words

"เสร็จหรือยังครับ" ชรัณเดินเขามาในห้องทำงานเห็นว่าพาขวัญกำลังเก็บเอกสารให้เข้าที่อยู่ "เสร็จแล้วค่ะ" พาขวัญหันมายิ้มให้เขา "ผมจะออกไปข้างนอก วันนี้คงจะกลับดึกหน่อย" เขาบอกเธอ พาขวัญมองหน้าเขา "คุณชรัณคะ....เออ...ขวัญอยากรู้ว่าพี่นทีขโมยอะไรของคุณไป คุณบอกขวัญได้ไหมคะ" พาขวัญตัดสินใจจะคุยเรื่องนี้กับเขา ชรัญมองหน้าเธอ เดินไปนั่งที่โซฟาตัวใหญ่พาขวัญเดินตามเขาไป นั้งลงตรงข้ามกับเขา "ถ้าอยากรู้ก็มานั่งใกล้ๆผม" เขาบอกพร้อมกับใช้มือตบลงที่โซฟาข้างๆเขา "นั่งตรงนี้ไม่ได้หรอคะ" "ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก" พาขวัญอยากจะบอกว่าเธอไม่ได้กลัวเขาแต่เธอกลัวใจตัวเองต่างหาก เธอตัดสินใจลุกขึ้นไปนั่งใกล้ๆเขา "ทำไมถึงอยากรู้" เขาถามเธอ "ขวัญเป็นน้องพี่นที ในเมื่อพี่ทำผิดน้องอย่างขวัญจะสบายใจได้ไงคะ" เธอตอบเขา "ความจริงเรื่องนี้ผมไม่ได้ต้องการให้คุณรับรู้อะไรแล้วนะ ผมไม่อยากให้คุณคิดมากเพราะเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD