"พี่เดชามากับคุณชรัณหรอคะ" พาขวัญยิ้มล่าออกมาจากซุปเปอร์มาร์เก็ต พร้อมรถเข็นที่มีของอยู่มากมายในนั้น "คุณขวัญ" เดชาโค้งตังลงเล็กน้อย ในใจกลับหาทางแก้ไขสถานการณ์อยู่ "คุณชรัณขาาาา...เราไปต่อที่ห้องอรกันนะคะ" อิงอรกอดแขนเขาแน่น ขณะที่ทั้งสองกำลังเดินออกมาจากร้านเพชร (เวรแล้ว...จังหวะนรกชัดๆ) เดชาคิดในใจ ถึงตอนนี้คงทำอะไรไม่ได้แล้ว พาขวัญที่กำลังยิ้มหน้าบานดีใจที่ได้เจอเดชาที่นี้เพราะนั้นหมายถึงว่าจะได้เจอเจ้านายเขาที่นี้ด้วย แต่แล้วรอยยิ้มนั้นค่อยๆหายไป "นายครับ" เดชาเรียกชรัณเมื่อทั้งคู่ออกมายืนอยู่หน้าร้านแล้ว เจ้านายหนุ่มหันไปมองหน้าลูกน้องคนสนิทเห็นสีหน้าลูกน้องแล้วรู้ได้ทันทีว่าต้องมีอะไรแน่ๆ ชรัณหันสายตาไปตามสายตาเดชาที่พยายามส่งสายตาให้เขาเห็น ภาพที่เห็นคือพาขวัญยืนอยู่โดยมีลูกน้องของเขายืนทำหน้า กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่ข้างๆเธอ "พี่นุค่ะ เรากลับกันเถอะคะ" พาขวัญบอก