“อย่าตะคอกสิเว้ย เล่าแล้วๆ” ราอูลไม่อาจพูดอ้อมโลกต่อไปอีก เกรงญาติผู้พี่จะอกแตกตายก่อน “ไลลาหนีไปได้ว่ะ แต่ยายทอมคู่ขาตายสนิท โดนถล่มจนเละ”
“สรุปว่ายายนั่นหนีรอดไปได้ใช่ไหม แล้วแกเล่ามายาวๆ หา พระแสงอะไร ไอ้หอกหัก!”
โดมินิกแทบขว้างโทรศัพท์ทิ้ง เขาเสียเวลาฟังราอูลพล่ามอยู่นานสองนานเพื่อจะรู้ว่า ไลลาหนีการตามล่าไปได้อีกครั้ง มันใช่เรื่องไหมเนี่ย
“แหะๆ ฉันแค่จะมาเตือนแกว่า ให้ระวังตัวไว้บ้าง ยายไลลามันคงแค้นพวกเรามาก เพราะทำให้คนรักของมันตาย ยิ่งศัลยกรรมแปลงโฉมใหม่แบบนี้แล้วยิ่งตามตัวยาก คนจนตรอกมีความแค้นสุมอก ฉันว่ามันคงย้อนกลับมาเล่นงานแกแน่”
“ฮึ ฉันก็อยากให้ไลลามาหาฉัน อยากรู้นักว่าระหว่างยายนั่นกับฉัน ใครจะแน่กว่าใคร แค้นเมื่อหกปีก่อนยังไม่ได้ชำระ ฉันไม่มีวันยอมเลิกราแน่” โดมินิกไม่กลัวสักนิด เขาภาวนาให้ไลลาปรากฏตัวอยู่ทุกขณะจิต
“ฉันไม่ห่วงแกหรอกว่ะแต่ฉันห่วงน้องฟ้า แกไม่ได้ตัว
