ความสัมพันธ์ของโดมินิกกับนภัสรดาดำเนินไปอย่างราบรื่น สองหนุ่มสาวลืมเลือนไปแล้วว่าได้มีข้อตกลงกันว่าอย่างไร คนหนึ่งไม่อยากจากไป อีกคนหนึ่งก็แสร้งไม่รับรู้ว่าได้พูดอะไรไว้ ทุกๆ วัน โดมินิกจะตื่นขึ้นมาทำอาหารเช้าให้คู่หมั้นสาวรับประทานก่อนจะพากันไปที่บริษัท ทำงานด้วยกันในห้องเดียวกันตลอดทั้งวัน แล้วก็กลับบ้านพร้อมกันในเวลาเลิกงาน มื้อเย็นเขาก็กลับมาทำอาหารให้เธอรับประทานอีก เป็นแบบนี้อยู่ร่วมเดือนจนนภัสรดารู้สึกคุ้นชินกับการเอาใจใส่ของเขาไปแล้ว
“เย็นนี้ฟ้าจะทำอาหารเองนะคะ ชิมฝีมือคุณมาหลายวันแล้ว ฟ้าขอแสดงฝีมือให้คุณลองชิมบ้าง”
นภัสรดาอาสาทำอาหารเองในเย็นวันนี้ เธอเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเองด้วยชื่อจนชินปาก หลังจากตกลงใจจะให้โอกาสโดมินิกได้พิสูจน์ตัวเอง
“แน่ใจนะว่าเธอทำได้” โดมินิกยกคิ้วสูง หรี่ตามองแม่ครัวอย่างไม่ไว้ใจ “ไม่ใช่ว่า คิดวางแผนตัดกำลังฉันไม่ให้ไปเที่ยวกับเธอในวันพรุ่งนี้นะ”
พร
