Chapter 16. ความหลังฝังใจจำ/1

1516 Words

“ใครอยู่แถวนี้บ้าง ฉันหิวน้ำ เอาน้ำมาให้กินหน่อย” เขาตื่นขึ้นมาก็โวยวายเสียงดัง ทำเอาเธอซึ่งยังเด็กมากตื่นตกใจ รีบลนลานหยิบแก้วน้ำพร้อมหลอดดูดไปส่งให้เขาถึงเตียง “เอามาใกล้ๆ สิ ไม่รู้หรือไงว่าฉันตาบอดมองไม่เห็น” เขายังทำเสียงดังตะคอกเธอ สาวน้อยรีบยกแก้วน้ำไปจ่อใกล้ๆ ปาก ยกหลอดแตะริมฝีปากให้เขาดูดน้ำเอง คนป่วยตาพิการดูดน้ำเกือบหมดแก้วก็ผลักแก้วหนี เธอเอาแก้วไปเก็บแล้วกลับมานั่งอยู่ข้างเตียงเขา ไม่กี่นาทีปัญหาใหม่ก็เกิดขึ้น เมื่อเขาโวยวายอยากเข้าห้องน้ำ “ฉันปวดฉี่ พาไปห้องน้ำหน่อย” คนป่วยขยับลุกขึ้นทำท่าจะลงจากเตียงเอง ทั้งๆ ที่ตามองไม่เห็น เดือดร้อนพยาบาลจำเป็นต้องเข้าไปช่วยประคอง นำทางไปยังห้องสุขา ทว่าคนป่วยกลับไม่ยอมให้เธอทิ้งเขาไว้ลำพัง “พาฉันไปใกล้ๆ ชักโครกด้วย ฉันตาบอดมองไม่เห็นจะไปฉี่โดนได้ไง ฉันไม่อยากฉี่รดขาตัวเองนะ” เขาจับมือเธอให้พาเดินไปยังโถชักโครก ไม่พอยังปลดกางเกงควั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD