3 เดี๋ยวค่ะ

1140 Words
"อื้อ~" เสียงครางในลำคอแผ่วเบา คิ้วสวยได้รูปขมวดเข้าหากัน ลิ้นสากร้อนระอุสอดเข้ากวาดกินน้ำหวานในโพรงปากอย่างอุกอาจ พัวพันดูดดึงลิ้นนุ่มตวัดกวาดสำรวจจนทั่ว ในขณะที่มืออีกข้างก็สัมผัสไปที่ต้นขาเรียวอย่างช้าๆ ก่อนจะถลกชายเสื้อเชิ้ตตัวสั้นขึ้นมาไว้เหนืออกอวบ มือหนาบีบเค้นก้อนนุ่มอย่างมันมือ กลิ่นหอมกลิ่นเฉพาะตัวกับความหอมหวาน อย่างไม่เคยลิ้มรสจากผู้หญิงคนไหนมาก่อนทำให้สติมาเฟียหนุ่มเตลิด ก่อนที่มือหนาจะเลื่อนลงไปที่ร่องกลางกายสาว นิ้วร้ายตวัดเขี่ยหยอกล้อกับกลีบดอกไม้อุ่นนุ่ม จ๊วบ!~ "กลัวหรอ" "ปะ เปล่าค่ะ" เสียงหวานเอ่ยตอบทั้งที่ตัวสั่นระริก "หึ!" ได้ยินเสียงเค้นขำเบาๆในลำคอ ก่อนใบหน้าคมคายจะก้มลงมาจูบปากเล็กที่เม้มเข้าหากันอีกครั้ง ครั้งนี้เขาจูบเธออย่างดูดดื่มหนักหน่วง ต่างจากเมื่อครู่ที่มันเป็นไปด้วยความเร่าร้อน คนตัวเล็กหลับตาแน่น เปิดปากยอมให้เขาจูบอย่างดิบเถื่อน เธอแทบไม่มีโอกาสได้ตอบกลับเลย เพราะลิ้นหนาคว้านตวัดลิ้นอย่างรวดเร็ว เธอทำได้แค่อ้าปากรอรับเท่านั้น มือเล็กกำเสื้อบนอกของเขาแน่น ลิ้นร้ายพร้อมกับลมหายใจร้อนอุ่นของเขา ทำเอาเธอหายใจแทบไม่ทัน ธาราสอดนิ้วเข้าในกลีบแคมสองนิ้วพร้อมกัน ปรับองศาท่าทางแล้วเริ่มขยับมือเข้าออกช้าๆ ใช้นิ้วหัวแม่มือกดลงกับติ่งเกษรเสียวบดนวดคลึงเบาๆ กระตุ้นกายสาวให้เธอได้สัมผัสเพื่อคุ้นชิน จ๊วบ!~ ธาราถอนจูบออกอย่างเสียดาย ใบหน้าคมก้มมองนิ้วร้ายที่กำลังค่อยๆสอด "อ อ๊ะ~ อื้อ!" "ซี๊ด~แค่นิ้วยังแน่นขนาดนี้ เธอคงไม่เคยจริงๆสินะ" "ฮึก! อ๊ะ นะ หนู อื้อ~" คนตัวเล็กหลับตาปี๋ คิ้วสองข้างขมวดแน่นด้วยความหวาดหวั่น มือบางทั้งสองจิกลงบนอกแกร่งอย่างลืมตัว เมื่อความกลัวเข้าครอบงำจนแทบลืมหายใจ "หึ!" ธาราขำในลำคอเบาๆด้วยความพอใจ ก่อนจะโน้มตัวลงมาบดปากจูบบนริมฝีปากอวบอิ่มอีกครั้ง มือก็ยังคงขยับเข้าออกร่องกลางหว่างขาอย่างไม่ลดละ เสียงบดเคล้าน้ำลายอย่างดูดดื่ม รวมถึงเสียงสอดประสานเสียงดังเจ๊าะแจ๊ะดังลั่นห้อง น้ำสีขาวใสไหลออกมาเต็มร่องกลาง เปียกฉ่ำแฉะทั้งสองนิ้วที่เร่งสอดเข้าออก แจะ! แจะ! ไอวาถูกปิดปากไว้ด้วยริมฝีปากหยัก จนไม่สามารถครางร้องออกมาได้ นอกจากเสียงอื้ออึงในลำคอ และมือที่จิกลงกับกายแกร่งระบายอารมณ์เท่านั้น "อื้ม~" ขาเรียวหนีบขาเข้าหากันโดยอัตโนมัติ ก่อนจะถูกคนตัวโตยกขาขึ้นขวางแยกขาออกจากกัน "แฉะขนาดนี้ยังแน่น" "อ๊ะ~ จ เจ็บ~นะ หนูเจ็บ~" เสียงหวานกระท่อนกระแท่นผลักออกจากพันธนาการ บอกให้คนตัวโตรู้ว่าเธอกำลังเจ็บ แต่คนตัวโตกับเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น "ตอดแน่นเป็นบ้าเลยวะ" "อ๊ะ~" หน้าท้องแบนราบแขม่วเกร็งร่างกายกระตุกสั่นระริก ลมหายใจติดขัดหายใจไม่ทั่วท้อง "ถอดเสื้อออก" คนตัวเล็กลืมตามองใบหน้าคมเพียงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆยกมือขึ้นปลดกระดุมเสื้อเชิ้ต บนร่ายกายของตัวเองอย่างช้าๆทีละเม็ดตามคำสั่งจนถึงเม็ดสุดท้าย ท่ามกลางความรู้สึกหวั่นไหว ในหัวคิดอยู่เสมอเพื่อเงินเพื่อเงิน เสื้อเชิ้ตสีขาวเลื่อนไหลร่วงหล่นลงข้างลำตัว เผยให้เห็นสองเต้าสวยอวบใหญ่ทั้งขาวนวล คนตัวโตหลุบตามองสองเต้าสวยที่อยู่ตรงหน้า เขาอดไม่ได้ที่จะชื่นชมในใจ ทุกอย่างดูสวยงามและใหญ่โตจนน่าตกใจ มันช่างเกินตัวเธอไปมากจริงๆ เขาไม่รอช้าก้มหน้าอ้าปากงับเม็ดบัวแข็งเป็นไตสีชมพูหวาน ปลายลิ้นลากเลียวนสลับไปมาจนสองเต้าอวบเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย พร้อมกับเสียงดูดที่หยาบโลนดังทั่วห้อง จ๊วบ! จ๊วบ! "อื้อ~ คะ คุณคะ อื้อ~" ใบหน้าสวยหวานของหญิงสาวในเวลานี้กำลังบิดเบ้เซ็กซี่ ดวงตากลมหยาดเยิ้มหลุบมองลงมาพลางกัดปากเบาๆ ยั่วยวนชวนให้เข้าหา "เสียวหรอหือ~ ซี๊ด~ถอดเสื้อของฉัน" "นะ หนู~อื้อ~" เสียงครางหวานผ่านลำคอเบาๆ สองมือยกขึ้นมาปาดปายช่วยคนตัวโตถอดเสื้อผ้าออกจากตัว มือนุ่มสั่นระริกเมื่อสัมผัสโดนกล้ามเนื้อลอนแข็ง ธาราลุกขึ้นถอดเสื้อเชิ้ตที่ถูกเจ้าหล่นจัดการเม็ดกระดุมหลุดออกหมด กายแกร่งอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าอย่างรวดเร็ว เพียงใช้เวลาไม่นาน เอื้อมมือเข้ามาจัดการกับเสื้อเชิ้ตที่เกะกะลูกกะตาบนกายสาว เพียงไม่กี่นาทีต่อมาทั้งสองต่างก็ไร้สิ่งกีดขวางด้วยกันทั้งคู่ "อ้าขาออก" เสียงนิ่งเอยคำสั่งออกมา ทำให้ไอวาที่กำลังตื่นกลัวไปกับร่างหนาของมาเฟียหนุ่ม ได้สติกลับสู่ปัจจุบันอีกครั้ง ดวงตากลมชะโงกขึ้นมาดูเรียวขาสวยของตัวเอง ที่ถูกยกขึ้นโดยที่ตัวเองยังไม่ทันได้ทำตามคำสั่งนั้นเลยด้วยซ้ำ รับรู้ได้ถึงความร้อนระอุ พี่จ่อเข้ามากับปากทางแคบก็รีบถลาตัวลุกขึ้นมา เธอยังไม่ได้พูดคุยกับเขาให้รู้เรื่องเลย ราคาก็ยังไม่ได้ตกลง ใครจะคิดว่าเขาจะใจร้อนแบบนี้ พอเข้ามาเสร็จก็จะเอาเลยไม่เอ่ยปากอะไรเลยสักนิด "ด เดี๋ยวค่ะ" สายตาคมกริบติดหงุดหงิดรำคาญ มองใบหน้าหวานใสของคนตัวเล็ก ที่มาทำสะดีดสะดิ้งเล่นตัวเอาป่านนี้ "เราจะไม่คุยกันหน่อยหรอคะ" เธอฉีกยิ้มหวานหยด แตะปลายนิ้วลงกับอกแข็ง เมื่อเห็นว่าตายตาและสีหน้าของธารานั้นมีความหงุดหงิดอารมณ์เสียมาก หลุบมองรำกายแกร่งแข็งตรงเป้าทันที คนตัวเล็กถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ใหญ่อะไรเบอร์นั้นเนี่ย "เธออยากได้เงินไม่ใช่หรอ ที่ยอมเข้ามาก็เพื่อเงิน" "น หนูขอเอ่อ ชะ ใช่คะ" "แล้วจะต้องรออะไรอีกล่ะ" "คือ~" คนตัวเล็กมองใบหน้าคมคลายที่ยังคงนิ่ง ก่อนที่สายตาจะเลื่อนลงมามองแผ่นอกแกร่งนั้นอย่างลังเล แล้วในที่สุดเธอก็ตัดสินใจวางร่างลงบนโซฟาตามเดิม พร้อมยกขาตัวเองวางบนท่อนขาแกร่งเหมือนท่าเดิมที่เขาจัดสรรให้เรียบร้อย เธอเบือนหน้าหนีจากกายหนาหลับตาพริ้ม พร้อมรับรู้ถึงแรงสั่นไหวในใจของตัวเอง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD