“Yes! I’m leaving! Hindi ko na matitiis ang pagmumukha at mga utos mo! Ubos na ang pasensiya ko sa ‘yo! Ano, masaya ka na, Bruhang Emilia?” sigaw ko sa kanya, ilang linggo ang lumipas pagkatapos ng nangyari sa equestrian center.
Napangiti siya at may kakaibang ningning ang kanyang mga mata habang nakatitig sa akin. Parang tinging tagumpay.
Nagulat naman si Ate Yna sa sinabi ko at hawak niya ang pampunas. Lalo lang siyang napamaang nang itinapon ko ang toilet brush sa mismong paanan ni Emilia. Medyo basa pa iyon at napatili ang bruha dahil galing iyon sa kubeta saka tumama sa kanyang paa. Para siyang sinilaban at nagsisigaw, diring-diri. Ilang beses niya akong minura.
Napangiti ako nang kumaripas siya ng takbo papunta sa kanyang pribadong banyo mula sa guest room na nililinis ko. Malaman
