Pinunasan ko agad ang luha na tumulo sa pisngi ko. Hindi ko alam kung bakit gusto ko nalang bigla umiyak. Siguro, dahil sa saya? Natutuwa lang ako dahil sa wakas pinagbigyan ni Sir ang anak nya.
Tiningnan ko ulit si Ma'am Azel. Curious ang mga mata nya habang nakatitig sakin. Kinagat ko ang ibabang labi ko at binalik sakanya ang litrato.
"Ba -bakit ho pala kayo nagpapasalamat sakin, Ma'am?" Bumaba ang tingin nya sa mga litrato.
"Sabi ni Daddy, dahil daw sayo nagkaroon sya ng ideya para bigyan ako ng regalo." Napakunot ang noo ko sa sagot nya.
Sakin? Teka, naalala ko ang sinabi ko kay Sir Haryl nung isang araw. Napangisi ako sa isip ko. Sa huli, sinunod din nya pala ko. May pasabi-sabi pa sya na 'wala raw dapat syang gawin para sa birthday ng anak nya, pero meron din pala.
So, kahapo
