GREEN CHAPTER 14
1402 Words
"What the f**k is going on?" hindi makapaniwalang bigkas namin ni En sa nakikita namin.
The whole villages is on fire!
Literally!
"Oh my goodness! My grandpa!" nagpapanic at nag aalalang sambit ni En at tumakbo.
Huli na para pigilan namin.
Pero bakit ba namin pipigilan?
Tatakbo na rin sana ako papunta sa bahay pero hinawakan ako ni Eros.
"The f? Get your hands off me Eros! I need to go and find my grandma!"
"Its too dngerous! You must not go there!"
"And what am I suppose to do? Ha? Standing here? Do nothing?" I said with a sarcasm voice. "No, Eros. You know me. So get your hands off me and we can still be friend after what happened in that damn place or we will cut our ties right here, right now." naiinis kong sambit.
Nag aalala na ako kay lola tapos pipigilan nya pa ako? Alam ko! Alam ko namang delikado pero anong magagawa ko? Matanda na si lola hindi nya na kakayanin na magtagal sa mga mausok!
He let go of my wrist and I just look at him and run.
Sorry Eros but my grandma's life is much more important than this f*****g danger.
Halos hindi ko naman alam ang gagawin ko ng makarating ako sa bahay dahil konti na lang maaabot na ng apoy ang bahay. Parang may sariling buhay ang apoy na ito at handang kainin ang lahat ng madadaanan.
Kaagad naman akong pumasok at nagsisisigaw.
"Lola?!" sigaw ko pero wala naman akong nakuhang sagot. "Whay the f lola sumagot ka?! Nag aalala na ako! Nasaan ka po?" frustrated kong sigaw.
Hindi ko na alam ang gagawin ko. There is so many what ifs na nag papop up sa utak ko and I can't really think of what will happened to me if that what ifs turn into reality!
I dont what to lose the only person who loved me, the only person who accepted me, the only person who trusted me, the only person who saved me.
I dont want to lose my grandmother.
Tumutulo na ang luha ko at nanginginig na rin ang kamay ko dahil sa kaba na nararamdaman ko at sa pag dagdag pa ng takot at pag alala.
"Lola please... Where are you?" I closed my eyes.
Bigla namang lumitaw sa isipan ko ang forbidden area ng bahay. Okay, this is not the right time to think of her rules.
I have to save my grandmother. I have to go there!
Tumakbo ako papunta sa forbidden area ng bahay at nang makarating ako ay kinakabahan akong lumapit dito.
I'm sorry for breaking your rules grandma, I am really sorry.
I know on the door so hard and yell, "Grandma?! Lola?! Nandyan ka po ba?! Sumagot naman po kayo please! Lola!"
I maybe yelling and knocking so hard to caught her attention in this place but if it didn't work well then I have to go in.
For a minute that passed I can't take it anymore. Hahawakan ko na sana ang door knob ng bigla itong pumihit.
Ang luha ko na nagsisibagsakan ay mas lalo namang nagbagsakan sa nakita ko.
"Lola, you're safe." at niyakap ko naman sya. "Thank goodness, you're safe." pabulong kong sabi at parang nanghihinang napaluhod.
"Ano ba nangyayari sayong bata ka? Bakit ka pumunta sa lugar na ito?"
"I am sorry lola! Pero kailangan ko talaga pumunta dito! Nasusunog ang buong village! Kailangan natin makaalis na dito! The fire is almost here!" nagpapanic kong sabi.
"Honey."
"Lola! Sige na po alis na tayo!"
"Eli look."
"Lo-"
Hinawakan naman ni lola ang pisngi ko dahilan para mapatigil ako sa pagsasalita.
"Look, honey. This is not the right time to panic. Go to your room and don't go out."
"Nahihibang ka na po ba lola? Aabutan tayo ng apoy dito!"
"Do you trust me?"
"I do."
Sobra. Pero hindi ko talaga kaya na mag stay lang dito. Kailangan talaga namin umalis na dito.
"Then go to your room and wait me there okay?"
"Pero. ."
"You trust me right?" I nod, "Then follow my words. Go to your room and don't go out unless I said so."
Kahit na ayoko at kahit na hindi ako panatag I have to follow her. I trust her and I know na hindi naman nya ako ipapahamak. I am one of her blood after all.
I hope so.
Sa mga nangyari sa akin sa mga nakaraang araw at sa mga nalaman ko hindi nakan siguro nakakapagtaka na magkaroon ng trust issue di ba?
I know na may kanya kanya kaming sekreto, I know that all of people has their own secret that they protected so well. At isa ako doon.
Pero hindi ko pa rin maiwasan na mainis dahil sa paglilihim nila. And worst involve pa ako doon.
Okay lang sana kung hindi eh kaso oo!
Nang makapasok ako sa kwarto ko ay binuksab ko ang binta at umupo sa kama. I can see the fire in the center of village. I can here those voice of fear, pain, helplessness, mourning...
I cab feel it all.
Napahawak naman ako sa dibdib ko. Ano bang nangyayari?
Humiga ako at nagtalukbong ng kumot saka namaluktot. I let my tears run down to my cheeks.
The pain is too much for me to handle.
✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒
Someone's Point of View
"Paano ba yan? Nag uumpisa na sila." Nakangiti kong sambit kay lola Paz.
Kahit naman nakakulong ako dito hindi naman nya ako sinaktan, although kinadena nya ako noon pero sabagay, she's just scared to let me sleep without any of that chain dati.
Yes, dati, hindi na ngayon.
"Totoo bang may alam na si Eli?" tanong nya sa akin.
"Yes, nararamdaman ko. And I think papalapit na rin ang pangangailangan ng lugar na ito para sa kagaya nya."
"Sure ka bang maliligtas nito si Eli at En?" tanong naman ni lola Paz.
Bumuntong hininga ako, "Alam ko na natatakot at nag aalala ka para sa dalawang yun lola Paz but trust me, okay?" tiningnan naman nya ako ng parang hindi naniniwala kaya naman umirap ako, "Seryoso lola? Ngayon ka pa talaga hindi maniniwala?"
"Tsk, you really just like your father. impulsive but kind hearted."
I flip my hair, "Well, like father like daughter."
"In deed."
"Go na lola. Naghihintay na sayo si Eli. Nakatulog na nga eh. Tandaan mo po hinay hinay lang."
"Matanda lang ako pero hindi ako ulyanin. Alam ko gagawin ko." inis naman nyang sambit kaya naman natawa ako.
"Okay, fine."
Nang makaalis na si lola Paz ay napabuntong hininga naman ako. I close my eyes and tried my best to find my love one, my Marvin through our connection.
I just hope it succeed at maligtas kami dito sa tamang oras dahil kung hindi lahat kami mamamatay dito.
✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒
"Eli?"
Nagising naman ako sa mahinang tawag sa akin at sa mahinang pag yugyog sa katawan ko.
Dahan dahan kong minulat ang mata ko at kinilala kung sino ang nagsalita. Nakunot pa ang kilay ko ng nanlalabo ang mata ko sa unang pagbukas ng mata ko.
"Eli? Okay ka lang?"
That voice! Para akong binuhusan ng tubig ng marinig ko ang boses na iyon at kaagad naman bumalik ang paningin ko at naupo bigla, "Lola? Bakit ngayon ka lang po?"
"Ngayon lang?"
"Kanina pa ako naghihintay."
"Silly. Okay ka lang ba?"
Tinaasan ko naman ng kilay si lola, "Seryoso ka lola ako pa talaga tinanong mo?"
"Oo, you look like a mess. Hindi ka pa naligo at natulog ka kaagad?"
Ah, right. I forgot our damn adventure.
"So tell me dear. What did you and your group discovered with your expedition in west forest?"
Parang nagkakarerang mga kabayo naman ang biglang pumasok sa puso ko dahil sa sobrang bilis nito.
Shiznits!
Alam ni lola?
"West forest?" maang maangan kong tanong. Sana lang gumana. "Pinagsasabi mo, la?"
Kumuha naman si lola ng upuan at nilagay ito sa gilid ng kama ko at doon naupo.
"Mag lolokohan pa ba tayo dito Elisha?"
Napalunok naman ako ng laway, "Alam mo po?"
"Lahat ng galaw mo? Oo alam ko. Yung mga alam mo? Nope, hindi ko alam. So tell me, anong nalaman mo sa west forest?"
Shiznits!
Alam nya nga! Si lolo Mario kaya alam nya rin? Oh goodness! Patay kami nito!
We're dead...
Really.....
Really...
Realy.
Dead.
- Writer
