ด้านอีริค
พรึบ
เสียงร่างสูงของไคลน์ที่นั่งอยู่ลุกขึ้นจากโซฟาหรูโซนวีไอพีร้านเหล้าชื่อดัง ไซม่อนที่เห็นจึงหันไปเอ่ยถาม
“จะไปไหน”
“กลับ”
“ตลกเหรอไอ้เวร เพิ่งจะกี่โมง”
“…” ไคลน์ที่ได้ยินก็เงียบไม่ตอบ ทว่าเลือกที่จะสาวเท้าเดินออกไปอย่างไม่คิดสนใจไซม่อนที่ตั้งท่าโวย
“ไอ้เวรนี่ ดูรีบออกไปแปลก ๆ นะ” หนุ่มวิศวะเพลย์บอยเอ่ย โดยอีริคที่ได้ยินก็ลุกขึ้นจากโซฟาเช่นกัน
“อ้าวเฮ้ย มึงก็จะกลับแล้ว?”
“เปล่า จะไปห้องน้ำ” พูดจบ คุณชายหน้านิ่งก็เดินออกจากโต๊ะวีไอพีไปด้วยใบหน้าราบเรียบ แต่ขณะที่ร่างหนากำลังเดินอยู่
“อีริค” ก็มีเสียงของหญิงสาวหน้าตาสวยมากคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทายทายาทตระกูลใหญ่ ดวงตาคมกริบปรายตามองร่างดูดีที่เดินเข้ามาดักรอทักเขาเรียบนิ่ง
“ฉันเรนนี่นะ เราเคยเจอกันที่งานพ่อฉัน ตอนนั้น…”
“ฉันจำไม่ได้”
“อะ…อ๋อ อ้าวเหรอ งั้นก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวเรามาทำความรู้จักกันอีกครั้งก็ได้”
“ไม่จำเป็น”
